"Hot Thoughts", dziewiąty album w dorobku Spoon, to najodważniejsze i najbardziej pomysłowe brzmieniowo wydawnictwo w ich karierze. Z szacunkiem dla wcześniejszych dokonań, które zebrały pozytywne recenzje zarówno ze strony krytyków, jak i odbiorców, Spoon nie boi się wybierać nowych dróg. Na ‘Hot Thoughts’ nie brak melodii, które zapadają w pamięci. Jest to pierwszy album bez akustycznych gitar. Jednak także za sprawą innego podejścia do tekstów, zespół pokazuje, że teraz kroczy nową ścieżką muzycznych eksploracji. Wśród dziesięciu utworów, które znalazły się na ‘Hot Thoughts’, możemy znaleźć kalejdoskopowy utwór tytułowy, ciężko stąpający ‘Do I Have To Talk You Into It’, niesamowicie przebojowy ‘Can I Sit Next To You’, słodko-gorzki ‘I Ain’t The One’ oraz swingujący ‘Tear It Down’. A wszystko składa się na mniej apokaliptyczną wizję niż do tej pory, a bardziej – jak ujmuje to sam Britt Daniel – empatię dla obcych.
Bez wątpienia, wcześniejsze dzieła Daniela, perkusisty Jima Eno, basisty Roba Pope'a i klawiszowca Alexa Fischela, wyniosły zespół na wyżyny (od debiutanckiego ‘Telephono’ z 1996 roku, ‘A Series Of Sneak’s z 1998, Girls Can Tell’ z 2001, ‘'Kill The Moonlight’ z 2002, wznowionego niedawno z okazji dziesięciolecia ‘Gimme Fiction’ z 2005, po pozycje, które dotarły do TOP 10 w USA, jak ‘Ga Ga Ga Ga Ga’ (2007), ‘Transference’ (2010) i ‘They Want My Soul’ (2014)) jednak ‘Hot Thoughts’ otwiera śmiały, futurystyczny rozdział w historii Spoon.
Daniel już dawno temu znalazł się w panteonie genialnych rockowych kompozytorów, jednak wielowymiarowy kontekst ‘Hot Thoughts’ sprawia, że linia pomiędzy tym, co przystępne a eksperymentalne, przestała mieć znaczenie. To pop pokazany w formie wysokiej sztuki.
Tracklista:
1. Hot Thoughts
2. WhisperI’lllistentohearit
3. Do I Have To Talk You Into It
4. First Caress
5. Pink Up
6. Can I Sit Next To You
7. I Ain’t The One
8. Tear It Down
9. Shotgun
10. Us

 


W nagraniu płyty wzięli udział:

Britt Daniel – śpiew, gitara, klawisze, fortepian, instrumenty perkusyjne, bas

Jim Eno – perkusja, instrumenty perkusyjne, klawisze

Alex Fischel – klawisze, fortepian, gitara, instrumenty perkusyjne

Rob Pope – bas, instrumenty perkusyjne


Za produkcję, realizację i miks odpowiedzialni byli: Dave Fridmann i muzycy Spoon

Mastering przygotował Howie Weinberg,

Gościnnie w sesji udział wzięli:

Sara Hauser – śpiew (First Caress, Can I Sit Next To You, Tear It Down)

Blair Robbins – śpiew (First Caress, Can I Sit Next To You, Tear It Down)

Sharon Van Etten – śpiew (First Caress)

Stephen Patterson – dodatkowa perkusja (Pink Up)

Brad Shenfeld – darbuka i saksofon (Pink Up)

Sabrina Ellis – śpiew (Tear It Down)

sonicrecords.pl

Po 30 latach, zespół AZYL P. powraca w nowym składzie z nową piosenką i słychać, że po tak długim czasie nadal są w znakomitej formie. „Co ja wiem” to żywiołowy, pełen dynamiki i nieokiełznanej energii utwór, to dojrzała muzyka, przemyślany aranż i dobry tekst.
Niewątpliwie „nowy” Azyl P. to wyjątkowa mieszanka rocka i popu, kontynuacja muzycznego stylu i jest to nadal muzyka oparta na emocjach. Fani zespołu długo musieli czekać na muzyczny powrót, ale chyba było warto?
Azyl P. to laureat Turnieju Młodych Talentów z roku 1983. Z finałowej dziesiątki wykonawców biorących udział w turnieju jury wyłoniło zwycięzców przyznając im równorzędne nagrody:

Azyl P. i Klaus Mitffoch, a nagrodą była sesja nagraniowa w studiu, gdzie Azyl P. nagrał dwa utwory. I właśnie tak to wszystko się zaczęło. „Mała Maggie”, „Chyba umieram”, „Och Lila” i „Kara śmierci” to największe przeboje zespołu. Jednak po kilku latach sukcesów Azyl P. zawiesił swoją działalność.

 

Przez cały ten czas muzycy byli aktywni, grali w innych zespołach, ale zawsze myśleli o reaktywacji składu.

Śmierć wokalisty, Andrzeja Siewierskiego wywarła na pozostałych muzykach wielki wpływ:

„To był dla nas ogromny wstrząs, ten utwór to pewnego rodzaju hołd który składamy nieżyjącemu Andrzejowi” - mówi basista Dariusz Grudzień.

„Co ja wiem” to piosenka w jego azylowym stylu”- dodaje perkusista Marcin Grochowalski.

wokal: Maciek Silski

gitary: Bartek Jończyk

gitara basowa: Darek Grudzień

perkusja: Marcin Grochowalski

 

Agencja Muzyczna Polskiego Radia

Zespół Metallica ogłosił daty trasy koncertowej promującej album „Hardwired... To Self-Destruct”. Polscy fani będą mogli usłyszeć m.in. materiał z płyty na żywo 28 kwietnia 2018 roku w Tauron Arena Kraków. Metallice towarzyszyć będzie zespół Kvelertak z Norwegii. Komu nie uda się zakupić biletów na polski koncert może wcześnie spróbować załapać się na koncerty w Pradze 2 kwietnia w O2 Arena lub 5 kwietnia w Budapeszcie do Sports Arena. Sprzedaż biletów na krakowski koncert rusza 21 marca 2017 r.

W 1987 roku zespół MARILLION po raz pierwszy odwiedził Polskę. Ze względu na ówczesną sytuację polityczną Europy - wizyta ta wspominana jest przez zespół, fanów i dziennikarzy - jako wizyta za tak zwaną "żelazną kurtyną". Wydawnictwo C2 ma zaszczyt zapowiedzieć niezwykłą publikację pod tytułem "Marillion. The Iron Curtain 1987", która premierę będzie miała w dniu 27 marca 2017 roku. To wyjątkowe wydawnictwo wspominające wizytę Marillion w Polsce - ukazuje się w formie starannie przygotowanego tzw. box'u (książka + liczne reprodukcje) i z pewnością jest nie lada gratką dla największych sympatyków zespołu.

Przypomnijmy. Zespół w 1987 roku przyjechał do Polski na zaproszenie państwowej instytucji PAGART. Muzycy zagrali u nas sześć wyprzedanych koncertów (GDAŃSK, POZNAŃ, ZABRZE), które miały przygotować grupę do wyruszenia w światowe tournée. Wizyta obfitowała w wiele niespodziewanych zdarzeń i pozostawiła po sobie trwały ślad. Z jednej strony - niesłabnącą sympatię polskich fanów, a z drugiej - żywe wspomnienia, które wciąż są chętnie przytaczane przez samych muzyków. Ich wypowiedzi są istotną częścią publikacji.

Szczegóły: http://www.theironcurtain1987.com/wp-content/uploads/2017/03/marillion-the-iron-curtain-1987-presspack.pdf

WYDAWNICTWO C2
SZTUKA - MUZYKA - FOTOGRAFIA

www.wydawnictwoc2.pl