7 czerwca, nakładem Bella Union, ukaże się najnowsze wydawnictwo Jambinai „ONDA”. „Sawtooth” to pierwszy zwiastun muzyczny krążka.
„Postanowiliśmy skomunikować się ze zwykłym odbiorcą, który nie słucha tradycyjnej koreańskiej muzyki. Większość osób kojarzy azjatyckie dźwięki z jogą lub medytacją. Chcieliśmy przełamać ten schemat myślowy” – mówi zespół.

W 2010 r. trójka studentów muzyki klasycznej – Lee (gitara, piri, obój bambusowy), Kim Bo-mi (haegeum) oraz Sim Eun-young (geomungo) – połączyli siły i wydali EP-kę „Jambinai”. Debiutancki krążek zespołu „Différance” zdobył w 2013 r. prestiżową nagrodę Korean Music Awards w kategorii „Best Crossover Album”. Na fali tego sukcesu zespół zaczął koncertować za granicą oraz podpisał międzynarodowy kontrakt z wytwórnią Bella Union, który zaowocował wydaniem w 2016 r. kolejnego krążka „A Hermitage”. W tamtym czasie Lee jako źródło inspiracji wymieniał twórczość takich artystów jak jak Metallica, Mogwai czy Sigur Rós.

ONDA tracklista:

1. Sawtooth

2. Square Wave

3. 사상의 지평선 (Event Horizon)

4. 검은 빛은 붉은 빛으로 (Sun.Tears.Red)

5. 나무의 대화 (In the Woods)

6. 작은 위로가 있는 곳에 (Small Consolation)

7. 그대가 지내온 아픔들이 빛나는 축복의 별이 되어 (ONDA Prelude)

8. 온다(ONDA)

PIAS

Tego wieczoru usłyszymy utwory z ich z najnowszego albumu którego wydanie jest planowane na wiosnę 2019. Będzie to okazja aby usłyszeć nowy materiał po raz pierwszy na żywo.
Bitamina została założona przez Amara i Mateusza, a niedługo potem dołączył do nich Piotr. Niezwykle uzdolnieni i aktywni artystycznie na różnych polach przypadli sobie do gustu. Bitamina powstała z przyjaźni trojga ludzi i z miłości do muzyki. Słychać to dokładnie w tekstach oraz produkcji bitów. Wrażliwość, z jaką trafiają do słuchacza jest zaskakująca, a wyśpiewywane emocje każdy odczuwa bardzo osobiście.
Nie patrząc na modę i trendy nieustannie pracują nad swoją muzyką. Mimo iż zupełnie nie zabiegają o promocję i zaistnienie w social mediach, wokół tej trójki tworzy się rzesza bardzo oddanych fanów, którzy doceniają wrażliwość i szczerość grupy i które nie pozwalają im pozostać obojętnymi.

link do fb: https://www.facebook.com/events/1202715956545495/

Bruce Iglauer – prezydent legendarnej bluesowej wytwórni Alligator – określa ją mianem „ukochanego dziecka Amy Winehouse i Little Richarda”. Klasyczny rock'n'roll i blues z głębi duszy zagrane z punkową energią. Żywiołowe i widowiskowe koncerty. W dwóch słowach – Lindsay Beaver. Kanadyjska artystka to jedna z gwiazd 39 Rawa Blues Festival. 12 października wystąpi ze swoim zespołem w katowickim „Spodku”.

Lindsay pochodzi z Kanady, ale obecnie mieszka w Teksasie. - Perkusistka i wokalistka, odkryta i wprowadzona na szeroką scenę przez Bruce’a Iglauera, szefa wspomnianej już wytwórni Alligator. Wykonuje rock and rolla i bluesa, gatunki wciąż istniejące w zadziwiającej symbiozie, pod warunkiem, że uprawia się je pozostając blisko ich źródeł. Tak właśnie, jak to czyni jedna z nielicznych śpiewających perkusistek ze swoją grupą – rekomenduje artystkę Marek Jakubowski, autor „Małego leksykonu bluesa”, członek Rady Artystycznej Festiwalu.
Beaver dorastała w robotniczej rodzinie, w której muzyka odgrywała ważną rolę. Od dziecka uwielbiała śpiewać, szczególnie upodobała sobie muzykę soul. Potem odkryła hip hop, zafascynowała się Tupakiem Shakurem. Ale wszystko zmieniło się, gdy jako czternastolatka odkryła Hendrixa... Pod wpływem jego twórczości nauczyła się grać na gitarze.

Perkusistką została przypadkiem, czy też raczej dzięki lenistwu pałkera jej zespołu, któremu nie chciało się taszczyć sprzętu na próby w jej domu. Ojciec Lindsay wysupłał trochę grosza, by kupić odpowiedni zestaw. A skoro perkusja stała na co dzień w domu... Beaver wciągnęła się w bębnienie do tego stopnia, że zapisała się na studia muzyczne w tej specjalizacji.

Lindsay Beaver nagrała pięć albumów wydanych własnym nakładem, aż odkrył ją Bruce Iglauer. „Tough As Love” to pierwsza płyta nagrana dla słynnej wytwórni. „Wszystko się zgadza – są dynamiczne bębny, stylowy, zawadiacki wokal i repertuar łączący pieczołowicie wybrane covery z bardzo udanymi kompozycjami własnymi” - pisał o płycie recenzent „Polityki”.

Jak muzyka Lindsay Beaver sprawdza się na żywo? Warto przekonać się 12 października w katowickim „Spodku”. Bilety na 39 Rawę Blues wkrótce w sprzedaży.

Biuro Prasowe

Grupa Editos ogłosiła premierę wyjątkowego wydawnictwa „The Blanck Mass Sessions”. Będzie to nacechowana elektroniką alternatywna wersja albumu „Violence”. Z okazji Record Store Day krążek trafi do sprzedaży w limitowanej wersji na kolorowym winylu, a od 5 maja będzie dostępny w innych formatach. Płyta ukaże się pod szyldem wytwórni Play It Again Sam.

Na albumie znajdzie się 8 kompozycji przearanżowanych przez producenta Blanck Massa, który współpracował z zespołem przy albumie „Violence”. Na płycie znajdzie się również nowy utwór „Barricades”, do którego powstał teledysk. Za jego realizację odpowiada Hi-Sim Studios.

„Myślałem o mechanicznej naturze muzyki. O niesamowitych maszynach, w których nieustannie zachodzą procesy odpowiedzialne za ich funkcjonowanie. To jednak niedoskonałości przywołują pewien ludzki element. Postanowiłem sprawdzić, co się wydarzy kiedy ten system zawiedzie i najmniejsze błędy doprowadzą do katastrofy ” – mówi Hi-Sim.


Historia „The Blanck Mass Sessions” rozpoczęła się w 2017 r. kiedy zespół zaprosił do współpracy Benjamina Johna Powera. Blanck Mass dokonał nagrań, które miały być budulcem „Violence”. Następnie grupa zaprosiła producenta Leo Abrahamsa, który odnalazł złoty środek i połączył surowe dźwięki Editors z rzadką dzikością oryginalnych produkcji Blanck Mass. Podczas gdy to połączenie trzech twórczych wpływów przekształciło się w „Violence”, wersje Benjamina pozostały dziełem sztuki wartym ich własnego wydania, jak wyjaśnia frontman Tom Smith:

„Kiedy zwróciliśmy się do Bena z prośbą o współpracę nad „Violence” daliśmy mu wolną rękę. Wyznaczanie mu jakichkolwiek granic bądź próba nadania kierunku w jakim miałby podążać wydała nam się nie na miejscu. Rezultatem jego pracy jest to wydawnictwo”.


Tracklista "The Blanck Mass Sessions":
1. Barricades
2. Cold
3. Hallelujah (So Low)
4. Violence
5. Darkness At The Door
6. Nothingness
7. Magazine
8. Counting Spooks

PIAS