W ciągu sześciu lat, które minęły od wydania pierwszego albumu The Road Dogs, grupa się zmieniła. Nowym basistą został Evgeny Stepanov, który stał się autorem kilku piosenek na tej płycie. Gitarzysta Georgy Stankevich, zmarł na kilka miesięcy przed wydaniem płyty, jednak Jego gitara i chórki zostały zarejestrowane i znajdują się na tym krążku.

Wszystkie utwory na tym albumie łączy jedna rzecz – miłość muzyków do muzyki, którą komponują i wykonują, pasja życia i poszukiwanie sensu. Każdy miłośnik blues-rocka znajdzie coś dla siebie na nowej płycie The Road Dogs. Nie ma fałszu i pozorów. Dzięki temu albumowi muzycy podsumowują pierwszą dekadę grupy i nie zamierzają na tym poprzestawać.


The Road Dogs powstał w 2007 roku w Mińsku na Białorusi. Jego styl muzyczny początkowo był zakorzeniony w blues-rocku z lat 70-tych. Z czasem, styl grupy zaczął oscylować wokół blues-rocka, tradycyjnego bluesa, południowego rocka, funku, soulu i gospel. Zespół ma 10-letnie doświadczenie w występach publicznych i stale koncertuje w różnych klubach, a także na dużych scenach, w tym na głównych europejskich festiwalach bluesowych (Suwałki Blues Festival, Nišville Jazz Festival, Blues Express) w Polsce, Serbii, Gruzji, Czechach i Rosji. Autorskie utwory, napisane są i wykonywane w językach: angielskim, polskim, rosyjskim i białoruskim. Każdy występ to muzyczny dialog z publicznością, której towarzyszy subtelna ironia i humor

The Road Dogs – Circle of blues


Slave
Circle of blues
Zakrzewo
Lila
Mr. Slow Hand
Morning Boogie
Rodeo
Waiting for the wind
Ms. Aerospace
Brother Rain
Skład zespołu:
Sergey Skylarov – śpiew, gitara
Vadim Haliullin – gitary
Eugene Stepanov – gitara basowa
Maksim Marchenko – perkusja
Michał Kielak – harmonijka (1-3)

Gościnnie:
Michael D. Ward – gitara (5)
George Stankevich – gitara (8,10)
Nick Volynets – bass (5,10)
Sergey Streltsov – Rhodes Piano (10)

źródło: Flower Records

Zespół Pinegrove wydał nowy album - ‘Marigold’ ukazał się 17 stycznia 2020 roku nakładem Rough Trade Records. Wraz z zapowiedzią albumu ukazał się teledysk do drugiego singla z płyty ‘Phase’, którego reżyserem jest Colin Read.

‘Marigold’ zaczyna się od wdechu, a kończy migoczącym wydechem. Jest pilną, wielowartościową medytacją i poszerzonym spojrzeniem na mieszankę alt-country, indie rocka i humanizmu mózgowego, które zainspirowało żarliwą społeczność fanów. Oferuje to, co twórca piosenek Evan Stephens Hall nazywa perspektywą „pierwszego serca”.

Osoby zaznajomione z Pinegrove rozpoznają charakterystyczne elementy brzmienia zespołu: literackie, ale konwersacyjne teksty, geometrycznie blokujące się gitary, dynamicznie zmieniające się cienie rytmu i struktury. Ale wysiłek ten jest najbardziej przestronną, odważną i dobrze zdefiniowaną iteracją projektu. ‘Marigold’ to album, który jest intensywny, ale przystępny, ze znajomością, która przeczy podstawowej złożoności - dostępna przy pierwszym słuchaniu i coraz bardziej satysfakcjonująca po ponownych wizytach.

W sierpniu zespół po cichu wydał ‘Moment’ - pierwszy singiel z albumu - a ‘Marigold’ od miesięcy czeka z niecierpliwością na oddaną i szybko rozwijającą się grupę fanów. Szczegóły tej premiery pojawiły się zaledwie kilka dni po tym, jak Pinegrove odbyło tournée po Ameryce Północnej, występując w wyprzedanych teatrach przed ich największą publicznością.

Jak wyjaśnia wokalista i gitarzysta Evan Hall:
“Piosenka dotyczy mniej więcej bezsenności - próbujesz zasnąć, ale rzeczy pędzą w twoim umyśle, rozglądasz się po pokoju, patrzysz na rzeczy z perspektywy łóżka, widzisz wszystko, co możesz zrobić lub powinno być zrobione, wyliczasz zadania, tworzysz listę w głowie, poruszasz się przez lęki i masz nadzieję na zaśnięcie.”.




Chociaż ‘Marigold’ został nagrany w tym samym miejscu co ‘Skylight’ z 2018 roku - w Amperland, przekształconym z salonu studiu w domu Evana, który dzieli z multiinstrumentalistą Nickiem Levine w wiejskim północnym stanie Nowy Jork - proces był wyraźnie inny. Zespół nie przywiązywał wagi do izolowania instrumentów i sięgał po bardziej wierny rezultat. ‘Marigold’ został zaprojektowany, aby brzmieć czysto, w sposób uproszczony, natychmiastowy.

Bez dodatkowego hałasu Evan ma nadzieję, że piosenki mogą być „bardziej emocjonalnie bezpośrednie”. Zaczął pisać z „miejsca cierpliwości”, a piosenki stały się częścią życia w tej przestrzeni, pilnego dokumentowania długiego łuku rezolucji. Jest to muzyka wyrzeźbiona z głębokiej tradycji artystycznego poszukiwania: pokornego, w równej mierze szeroko otwartego uścisku tajemnicy i piękna.

Założony w 2010 roku przez przyjaciół z dzieciństwa Evana i perkusistę Zacka Levine'a, Pinegrove wydał dotychczas trzy albumy - ‘Everything So Far’ (2015), ‘Cardinal’ (2016) i ‘Skylight’ (2018) - ciesząc się ogromnym uznaniem krytyków i zdobywając szerokie grono oddanych słuchaczy. Opisywali swoje brzmienie na różne sposoby, jako introspektywną muzykę imprezową lub energiczną muzykę w folkowej tradycji. Jedno jest pewne, połączyli oczyszczenie i oryginalne struktury z niedającymi się powstrzymać melodiami, rezonującymi tekstami i emocjonalnym dźwiękiem.
‘Marigold’ pokazuje, że ​​zespół rozwija się w tym drugim kierunku. W zaskakujących momentach album może nagle przerodzić się w najcięższą, jak dotąd najbardziej niezwiązaną ofertę zespołu - kawalerskie lekceważenie gatunku na rzecz czegoś uczciwego i wyjątkowego.

Pod koniec 2017 roku zespół przeszedł okres bezczynności po kontrowersji związanej z emocjonalnie burzliwym czasem między Evanem a osobą, z którą był w związku. Na prośbę osoby zaangażowanej zespół odwołał trasę koncertową, a Hall wydał oświadczenie opisujące sytuację i zapowiadające przerwę. W wywiadzie stwierdził: “Jesteśmy całkowicie za demontażem struktur patriarchalnych i tym samym ruchem mającym na celu podniesienie liczby ocalałych i ofiar przemocy. I nie interesują nas słuchacze, którzy o to nie dbają.”. Za pełną zgodą drugiej zaangażowanej osoby zespół sam wydał ‘Skylight’ oraz przekazał zyski różnym organizacjom charytatywnym, a także wznowił koncertowanie.

Zack opisuje Pinegrove jako konstelację „bratnich dusz”. Jako trzydziestolatki, Zack i Evan znają się od 25 lat i od dwudziestu lat grają muzykę, komunikując się przez „telepatyczne połączenie muzyczne”. Prawie wszyscy, z którymi pracują, są przyjaciółmi i współpracownikami z dawnych czasów.




Na ‘Marigold’ zagrali: Evan, Zack, Nick, a także Josh Marre (który poza zwykłymi obowiązkami gitarowymi, podjął się także na płycie gry na basie), Sam Skinner, Nandi Rose, tata Evana Doug Hall oraz tata Zacka i Nicka, Michael William Levine. Tak jak miało to miejsce w przypadku każdego poprzedniego nagrania Pinegrove od 2015 roku, Sam również opracował i wyprodukował płytę.

“To projekt na całe życie” - mówi Zack. “Zawsze myślimy o tym, jak być lepszymi ludźmi i humanistami. Chodzi o to, jak iść dalej i reagować na dzisiejszy świat.”.

“Ta piosenka próbuje spojrzeć na negocjacje przestrzeni między dwojgiem ludzi - równoważąc wygodę i bliskość z potrzebą niezależności” - mówią muzycy zespołu o ‘The Alarmist’. “Piosenka rozgrywa się w momencie, gdy znajdziesz się sam po intensywnym doświadczeniu z przyjacielem, przeglądając warstwy historii, powracając do wspomnień, widząc swój związek (i siebie w nim) z zaskakującą jasnością.”.

Zobacz, jak Evan wykonuje akustyczną wersję poniżej:

W okładkach albumów i symbolice tekstów Evana często widać proste, ręcznie malowane geometrie i podstawowe kolory. Jednak na ‘Marigold’ istnieje coś, co poszerza spektrum. Okładka zawiera coś, co Evan nazywa „cyfrową burzą śnieżną”, z pikselami w kolorze żółtym i niebieskim, które są zarówno jasne, jak i ciemne. Centralna forma jest niejasna, ale możesz przyjrzeć się bliżej. Możesz słuchać tego, co jest pomiędzy.

Chociaż w hipnotycznym opowiadaniu Evana jest miejsce na dwuznaczność, jego teza jest jak zawsze zakotwiczona w radykalnej empatii. Jest to muzyka, która stanowi pokorny, ale pewny argument za włączeniem i społecznością, czułością i cierpliwością w świecie, który czasem wydaje się mieć inne plany.

Pinegrove jest obecnie w trasie jako sześcioosobowy zespół, w którym występują: Evan, Zack, Nick, Josh, Sam i Megan Benavente.

Tracklista:

1. Dotted Line

2. Spiral

3. The Alarmist

4. No Drugs

5. Moment

6. Hairpin

7. Phase

8. Endless

9. Alcove

10. Neighbor

11. Marigold

źródło: onicrecords.pl

Apocalyptica powraca z nową, dziewiątą w dorobku, płytą. Kwartet nagrał pierwszy od siedemnastu lat album instrumentalny, który jest zatytułowany „Cell-0”. Krążek dzisiaj ma swoją premierę. Jedną z kompozycji promujących album jest utwór „En Route To Mayhem”, do którego powstał także teledysk: https://youtu.be/MEcGDwWYyj4

Cztery lata, jakie minęły od wydania ostatniej płyty tego multi - platynowego zespołu, pozwoliły muzykom znaleźć nowe spojrzenie i wpłynęły na sposób, w jaki podeszli do tworzenia nowej muzyki. Finowie na „Cell-0” odkryli nowe smaki i kolory swoich instrumentów, nie koncentrowali się na tworzeniu singli, tylko stworzyli prawdziwe dzieło sztuki wypełnione frapującymi detalami.

Eicca Toppinen opowiada: „Nowe utwory mają tyle warstw i są tak złożone, że czasem ciężko dokładnie stwierdzić o czym są. Ale myślę że na tym polega piękno muzyki instrumentalnej, że słuchacz może doświadczać tych samych utworów na różne sposoby. To też jeden z powodów, dlaczego nie chcemy opowiadać o czym są nowe numery, zanim ludzie ich nie posłuchają”.

Za produkcję „Cell-0” odpowiada sam zespół, miksem zajął się Andrew Scheps (Red Hot Chili Peppers, Metallica, Lana Del Rey, Black Sabbath) a całość została nagrana w Sonic Pump Studios w Helsinkach. Płyta jest dostępna jako CD Mediabook, 2 LP, pakiety Deluxe oraz w formie elektronicznej.

Apocalyptica razem z Sabaton zagra koncert na warszawskim Torwarze 24. stycznia.


źródło: http://openeyepr.pl

Nagrany w The Racket Club i Real World Studios Petera Gabriela, trwający prawie 80 minut, album „With Friends From The Orchestra” zawiera dziewięć klasycznych utworów Marillion na nowo zaaranżowanych z towarzyszeniem Kwartetu smyczkowego In Praise Of Folly z Sam Morris (waltornia) i Emma Halnan (flet).

Tracklista:

1. Estonia
2. A Collection
3. Fantastic Place
4. Beyond You
5. This Strange Engine
6. The Hollow Man
7. The Sky Above The Rain
8. Seasons End
9. Ocean Cloud

Najnowszy album The Who – „Who” – już w sprzedaży! Krytycy są zgodni – to powrót w wielkim stylu. Jedni twierdzą, że to najlepsze wydawnictwo od czasów „Qadrophenii”, drudzy porównują do „The Who By Numbers”. „Who” od dziś w sklepach i serwisach cyfrowych.

Najlepsze wydawnictwo od czasów Quadrophenii – UNCUT 9/10

The Who nie zamierzają odejść po cichu – MOJO 4/5

Najlepsza płyta od „The Who By Numbers” wydanej w 1975 – THE TIMES

„Who” zajmie godne miejsce pośród klasyków The Who – NME

Wściekłe medytacje na temat starzenia się – Q

Powrót do formy i przypomnienie, dlaczego należy im się miejsce w historii rock n rolla – CLASH

Monumentalny, współczesny album dla wszystkich fanów The Who – The Express

W piątek, 6 grudnia, do sklepów i serwisów cyfrowych trafił pierwszy po 13-letniej przerwie premierowy album The Who zatytułowany „Who”. Krążek promowały single „Ball & Chain”, „All This Music Must Fade” oraz „I Don’t Wanna Get Wise”.

Nagrania odbyły się w Londynie oraz Los Angeles, latem i wiosną 2019. Za produkcję odpowiadają Pete Townshend oraz D. Sardy (Noel Gallagher, Oasis, LCD Soundsystem Gorillaz). Produkcją wokali zajął się Dave Eringa (Manic Street Preachers, Roger Daltrey, Wilko Johnson).

Wokalista Roger Daltrey i gitarzysta oraz kompozytor Pete Townshend nagrali album z wieloletnim perkusistą The Who, Zakiem Starkeyem, basistą Pino Palladino oraz gościnnymi występami Simona Townshenda, Benmonta Tencha, Carli Azar, Joeya Waronkera, Gusa Seyfferta i Gordona Gilltrapa.

Autorem okładki „Who” jest uznany artysta Sir Peter Blake, który poznał zespół w 1964 roku w trakcie nagrań legendarnego programu „Ready Steady Go”. Blake wcześniej zaprojektował okładkę „Face Dances” (1981).

Utwory na „Who” poruszają szereg tematów, od pożaru Grenfeel Tower, poprzez duchowość, reinkarnację, aż po potęgę wspomnień. Roger Daltrey przyznaje: – Myślę, że zrobiliśmy najlepszą rzecz od czasów „Quadrophenii” z 1973. Pete wciąż jest wybitnym kompozytorem, wciąż ma pazura. The Who – „Who” – lista utworów:All This Music Must Fade

źródło: Universal Music

22.11. oficjalna premiera szóstego studyjnego albumu Lipali. „Mosty, rzeki, ludzie” to 10 różnorodnych utworów, które otwierają nowy, jeszcze bardziej dojrzały rozdział w historii zespołu.

Najnowszy krążek to jak wejście do nieznanego nocnego baru w porcie. Na początku czujesz zakłopotanie, niepewność. Po chwili dostajesz zastrzyk adrenaliny i pozbywasz się wszelkich obaw i zahamowań. Na końcu wylatujesz z hukiem tylnymi drzwiami, ale wiesz, że musisz tam wrócić - można przeczytać w opisie płyty.

Album „Mosty, rzeki, ludzie” niesie ze sobą największą zmianę stylistyczną w historii Lipali. Zespół zrezygnował prawie z siarczystych riffów, rozbudował warstwę klawiszy i basu, dzięki czemu na albumie odnaleźć można sporo harmonii i interesujących brzmień. Na płycie znajduje się 10 bardzo różnorodnych utworów - z jednej strony lekkich i przyjemnych, z drugiej - ciężkich i mocnych. Album jest pełen kontrastów jak dzisiejsze społeczeństwo. Tytułowe rzeki to odniesienie do światopoglądów, religii i potrzeb. Mosty natomiast są elementami łączącymi ludzi, których dzielą rzeki. „To eklektyczna płyta z jednym źródłem inspiracji, jaką jest nadzieja. Słodko - gorzkie historie o człowieku: o mnie, o tobie, o nich” – mówi lider zespołu, Tomasz Lipnicki.

Pierwszym singlem z najnowszego wydawnictwa był utwór „Kim jestem?”, który spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem fanów. Obecnie grupa Lipali jest w trasie koncertowej promującej nową płytę. Wystąpiła już w Tychach, Bielsku-Białej i Mogilnie. Na liście są jeszcze: Wojkowice (22.11), Poznań (23.11), Gdańsk (30.11 - sold out, 01.12), Białystok (06.12), Bydgoszcz (07.12), Kraków (14.12), Łódź (15.12) oraz Warszawa (16.12).

Patronami medialnymi albumu „Mosty, rzeki, ludzie” są: Interia, Antyradio, Men’s Health, Gitarzysta.

Lista utworów:
1. Będzie dobrze
2. Kim jestem?
3. Od brudu
4. PA
5. Trzy serca
6. Ocalimy nas
7. Stoimy na ramionach skał
8. Zapasy w błocie
9. Świat upada
10. Przed siebie, od siebie, za siebie

Zespół Lipali powstał w 2000 roku na bazie solowego projektu Tomka „Lipy” Lipnickiego, rok po rozpadzie legendarnej grupy Illusion. Obecnie, poza liderem, zespół tworzą także Łukasz „Luk” Jeleniewski, Roman Bereźnicki i Łukasz „Gajowy” Gajowniczek. Lipali 13 razy był nominowany do Fryderyka, dwukrotnie zdobywając statuetkę w kategorii wokalista roku.

Więcej o zespole:
https://lipali.net
https://www.facebook.com/Lipali