Menu

Leniwiec "Świat nie jest gotowy na Polskę"

"Świat nie jest gotowy na Polskę" to tytuł najnowszej, ósmej już płyty zespołu Leniwiec. Nowa propozycja jeleniogórskiej formacji to swojego rodzaju rozprawa z naszą narodową podświadomością, naszymi traumami, stereotypami i marzeniami. Czasem pełna lęku i przytłaczająca swoją wizją przyszłości (Plecak ucieczkowy, Do Edwarda Stachury), czasem śmieszna i szczeniacka (Józek), a niekiedy pełna ideałów i bezwarunkowej wiary (Architekci, Nierozłączni, Ogrodnicy). Konfrontacja z otaczającą rzeczywistością muzycznie oprawiona jest w takie gatunki jak rock, punk, reggae, ska i poezja śpiewana. Album ma swoją premierę dziś i można go nabyć pod tym linkiem:

Leniwiec gra melodyjną, czadową mieszankę rocka, reggae, ska, folk i punk wzbogaconą dźwiękami, akordeonu i puzonu. Dochodzą do tego zazwyczaj zaangażowane, ale czasem też zupełnie niepoważne, teksty. Muzyka w ich wykonaniu to nie tylko mocne hasła o sprawach, które uważają za słuszne i ważne, ale też zabawa, dowcip i humor. W maju 2001 po sześciu latach działalności ukazała się debiutancka płyta zespołu zatytułowana: „Z tarczą lub na tarczy". Po wysłuchaniu tego materiału Jurek Owsiak zaprosił Leniwca na Przystanek Woodstock. Występ na tym festiwalu był dla muzyków wydarzeniem niezapomnianym, jednak muzycy Leniwca ciepło wspominają chyba wszystkie koncerty, nawet te małe, zwłaszcza w miejscach tak dziwnych jak więzienie, basen miejski czy tama przeciwpowodziowa. Od występu na Przystanku Woodstock i wydania pierwszego materiału działalność Leniwca nabrała dużego tempa. Zespół zagrał pponad 900 koncertów w 9 krajach, grając z największymi gwiazdami i legendami sceny punk-rockowej. Zespół jest zapraszany na największe festiwale punk-rockowe w Europie: Puntala (Finlandia), Antifest (Czechy), Punk am Ring (Niemcy). W lutym 2011 nakładem Mystic Production ukazuje się płyta „Droga". W dalszym ciągu jest to pozytywne granie w klimatach punk, reggae i ska, jednak zespół potrafi zaskoczyć słuchaczy. Niespodzianką na pewno jest nowe, pełne energii brzmienie, wzbogacone o kobiecy wokal, gitarę solową, saksofon i trąbkę. Jednak to nie koniec niespodzianek - oprócz typowych dla tego zespołu klimatów punk-reggae-ska na płycie można usłyszeć mocne wpływy muzyki folkowej. Szósty studyjny to "Rozpaczliwie wolny – Piosenki Edwarda Stachury". Tym razem muzycy jeleniogórskiej formacji postanowili zaskoczyć odbiorców i zmierzyć się z poezją Edwarda Stachury. Twórczość tego wybitnego artysty zainspirowała zespół do stworzenia muzyki o niezwykle bogatej stylistyce, odmiennej jednak od popularnych aranżacji liryki Stachury, dostępnych na polskim rynku muzycznym. W 2016 roku ukazuje się siódmy studyjny album Leniwca „Raj". Nieco łagodniejsza muzyka łączy się nadal z ważnym i interesującym przekazem. Płyta była doskonale przyjęta przez krytyków muzycznych.

Tracklista:

Świat nie jest gotowy na Polskę
2. Nierozłączni
3. SkaLove
4. Ogrodnicy
5. Czarna tawerna
6. Do Edwarda Stachury
7. Loch Lomond
8. Lawina w Białym Jarze
9. Krajka
10. Pacyfka
11. Architekci
12. Józek
13. Plecak ucieczkowy

źródło: Mystic Production
Czytaj dalej...

DEPECHE MODE: „M” i „MEMENTO MORI: MEXICO CITY” – podwójna premiera

5 grudnia to dobry dzień, aby być fanem Depeche Mode! To właśnie dzisiaj ma miejsce premiera zestawów CD/DVD i CD/Blu-ray z filmem długometrażowym DEPECHE MODE: M oraz wydań CD i winylowych albumu koncertowego MEMENTO MORI: MEXICO CITY. Dodatkowo, wideo do utworu „Precious (Live in Mexico City)” jest już dostępne!

Zarówno film długometrażowy DEPECHE MODE: M, jak i pełny film z koncertu MEMENTO MORI: MEXICO CITY będą dostępne do wypożyczenia i pobrania 17 grudnia.

Fizyczne wydanie DEPECHE MODE: M za pośrednictwem Columbia Records zawiera 2 płyty DVD lub Blu-ray i 2 płyty CD. Dokumentuje on trzy wyprzedane koncerty zespołu na legendarnym stadionie Foro Sol w Meksyku podczas trasy koncertowej Memento Mori World Tour w 2023 roku. Pierwsza płyta, DEPECHE MODE: M, to wyjątkowa, kinowa podróż do serca relacji między kulturą meksykańską a tematem śmierci, która łączy porywające występy na żywo z interpretacyjnymi wstawkami i materiałami archiwalnymi. Film, którego koncepcję i reżyserię stworzył nagradzany meksykański twórca filmowy Fernando Frías, jest celebracją globalnego wpływu zespołu, jednocześnie zagłębiając się w głęboki związek między muzyką, śmiertelnością a meksykańską tradycją. Druga płyta to MEMENTO MORI: MEXICO CITY, kompletny zapis koncertu, również wyreżyserowany przez Fernando Fríasa, na którym Depeche Mode wystąpili dla ponad 200 000 fanów w Meksyku w 2023 roku. Dodatkowo, do każdego zestawu dołączony jest towarzyszący mu dwupłytowy album koncertowy MEMENTO MORI: MEXICO CITY, zawierający ponad 2 godziny muzyki z tych występów, a także cztery wcześniej niepublikowane utwory bonusowe z sesji albumu Memento Mori.

Wszystkie konfiguracje zawierają cztery wcześniej niepublikowane utwory nagrane równolegle z albumem Memento Mori Depeche Mode z 2023 roku. Pierwszy z tych utworów, „In The End,” który został wydany cyfrowo na wszystkich platformach streamingowych 24 października, spotykając się z entuzjastycznym przyjęciem, m.in. przez STEREOGUM („pulsująca, gotycko-popowa medytacja na temat tymczasowej natury życia”), BROOKLYN VEGAN („całkiem świetny utwór Depeche Mode, cały w umiarkowanym tempie, podczas którego śpiewają 'Jesteśmy nieważcy / Dryfujemy bez końca / Będziemy znów prochem / Na końcu' na tle warstw bardzo fajnie brzmiących syntezatorów. Jak to mogło nie trafić na album?”) i innych.

Reżyser Fernando Frías poprzez swój kreatywny obiektyw bada paralele między motywami albumu Memento Mori a głębokim związkiem ze śmiercią i śmiertelnością w kulturze meksykańskiej. Frías jest najbardziej znany ze swojego nagradzanego filmu „I’m No Longer Here”, który zdobył 10 prestiżowych meksykańskich nagród Ariel Academy Awards i był kandydatem Meksyku do Oscarów. Jego najnowszy film, I Don’t Expect Anyone to Believe Me, również spotkał się z uznaniem krytyków.

Memento Mori Tour to dowód na nieustającą spuściznę zespołu. Dave Gahan, Martin Gore i spółka zagrali dla ponad 3 milionów fanów na 112 koncertach na całym świecie, a magazyn Rolling Stone okrzyknął trasę „oszałamiającą celebracją życia i muzyki”. Trasa ta promowała 15. studyjny album Depeche Mode, Memento Mori (2023), który spotkał się z powszechnym uznaniem krytyków. Album i trasa Memento Mori stanowią najnowszy, inspirujący rozdział w ich nieporównywalnej karierze.

źródło: Sony Music
Czytaj dalej...

Depeche Mode: Memento Mori: Mexico City

‘Depeche Mode: M’ zawiera 2 Blu-ray oraz 2 płyty CD zawierające nowy film fabularny Depeche Mode: M, a także wydania wideo i audio Memento Mori: Mexico City, dokumentujące trzy wyprzedane koncerty zespołu z 2023 roku na legendarnym stadionie Foro Sol w Meksyku, odbywające się w ramach światowej trasy Memento Mori. W zestawie znajduje się również broszura z zdjęciami z występów na żywo w Meksyku.

Dysk 1 to filmowe doświadczenie „Depeche Mode: M” — podróż do serca meksykańskiej kultury i jej relacji ze śmiercią, osadzona w ikonicznych występach Depeche Mode podczas trasy Memento Mori. Film, pomyślany i wyreżyserowany przez nagradzanego meksykańskiego reżysera Fernando Fríasa, łączy materiał koncertowy z interpretacyjnymi wstawkami i archiwaliami. Depeche Mode: M celebruje globalny wpływ zespołu, jednocześnie zgłębiając głęboką więź między muzyką, śmiertelnością a meksykańską tradycją.

Dysk 2 zawiera Memento Mori: Mexico City — pełnometrażowy film koncertowy wyreżyserowany również przez Fernando Fríasa, prezentujący ponad dwie godziny kultowych, na żywo wykonywanych utworów Depeche Mode z koncertów w Foro Sol w 2023 roku.

Dwie płyty CD zawierają towarzyszący album koncertowy Memento Mori: Mexico City, który obejmuje ścieżkę dźwiękową z pełnometrażowego filmu koncertowego, a także cztery wcześniej niepublikowane nagrania studyjne z sesji Memento Mori.

źródło: Sony Music
Czytaj dalej...

Oudeziel (ex-Obrasqi) - premiera albumu!

Swoją premierę ma „The Finest Hour", debiutancki pełnowymiarowy album zespołu Oudeziel, niegdyś Obrasqi. Z tej okazji zespół zaprezentował nowy singiel, utwór „Castaway". Klip do utworu z gościnnym udziałem Justina Turka można zobaczyć tutaj:

Tak o utworze mówi zespół:

„Castaway" to utwór, który idealnie pasował pod głos Justina, on sam powiedział o „Castaway", że ma słońce i klimat jego New Jersey, i nam z tym dobrze.

Oudeziel to nowy zespół z Pomorza (Gdańsk), założony w 2023 roku, tworzący muzykę art rockową, dotykającą wielu gatunków (ambient, post prog rock, indie). Muzycy zespołu występowali na wielu festiwalach oraz w studiach radiowych, m.in. z Eivor i Riverside. Oudeziel wystąpił jako gość trasy Collage, a teraz debiutuje pełnym albumem „The Finest Hour". Muzycy znani z zespołu OBRASQi wracają dojrzałą płytą, przepełnioną zarówno pięknymi melodiami jak i energią rocka. Ten album to produkcja międzynarodowa, z udziałem muzyków z USA (Derek Sherinian, Justin Turk) z Brazyli (Renato Costa), mastering został zrobiony w Kanadzie i USA, min. przez Maora Apellbaum, znanego ze współpracy z Dream Theater, Yes czy Robem Halfordem. Oudeziel ma na swoim koncie EP wydaną w Holandii, która spotkała się z bardzo przychylnym odbiorem w Europie i za oceanem, wzmianki o zespole ukazały się min. w internetowym wydaniu Billboard czy brytyjskim miesięczniku Prog. Teraz muzycy prezentują debiutancki longplay "The Finest Hour", który dziś ma swoją premierę.

Skład zespołu:

Artur Wolski - gitary, klawisze

Jarek Bielawski - perkusja

Mateusz Bańkowski - bas

Tracklista:

1. Finest Hour

2. Sisyphus feat. Renato Costa

3. Jeremy's Promise feat. Derek Sherinian

4. Castaway feat. Justin Turk

5. Ordinary Life feat Derek Sherinian

6. Etheogen feat. Justin Turk

7. Fluistert (Wind)

8. Moment feat Renato Costa

źródło: Mystic Production
Czytaj dalej...

Neon Müd “Mud And Black Water”

Premierę ma debiutancki album zespołu Neon Müd. Grupa składa się z doświadczonych muzyków (m.in. Violent Creed, Pavement Pizza, Hate czy Banisher) ale to co prezentuje znacznie różni się od ich dotychczasowych grup.

Blues rock miesza się tu ze stonerem, jest prawdziwie rock'n'rollowa energia. Jest i brud i ciężkie riffy. Wszystko to brzmi jak bagnisty stoner rock.

Neon Müd grają brudnego, bagnistego rock'n'rolla. W ich muzyce można usłyszeć motywy z takich gatunków jak stoner, doom czy sludge metalu, ale i klasycznego hard rocka z bluesowymi korzeniami. Skład zespołu to muzycy znani z takich zespołów jak Violent Creed, Pavement Pizza, Hate czy Banisher.

"Mud And Black Water" to debiutancka płyta Neon Müd. Zespół pracował nad nią dwa lata. Jest ona zapisem własnej pracy, zabawy, wątpliwości, budowania stylu, obserwacji świata, autorefleksji i wewnętrznych rozterek.

"Jest ponuro, brudno i dystopijnie, ale też zabawnie (jeśli ktoś docenia wisielczy humor) i słodko-gorzko. Krąg tematyczny? Od okultyzmu, przez depresję, aż po atomowy holokaust. Samo życie!" - tak Neon Müd opisuje swój album "Mud And Black Water".

Okładka albumu "Mud And Black Water" jest autorstwa Roberta A. von Rittera. Grafika, znanego ze współpracy z wieloma zespołami black i death metalowymi, takimi jak In Twilight's Embrace, Witchmaster, Ragehammer, czy Owls Woods Graves. Jego twórczość jest inspirowana folklorem, mrokiem i estetyką średniowiecza.

Neon Müd:
Zwierzak - wokal, gitara
Piter - perkusja, chórki
Bejman - bas, chórki

Lista utworów na albumie "Mud and Black Water":
1. Vengeance is Mine
2. Destroyer of Worlds
3. Burning Dinosaur Bones
4. Green River
5. Dead By 33
6. The Cult
7. Mud and Black Water
8. Takodana Drifter


źródło: Filip Sarniak
Czytaj dalej...

AcidSitter "Escape From Egoland"

Premierę ma długo wyczekiwany, drugi album polsko japońskiego kwartetu grającego psych rocka - AcidSitter.

AcidSitter to polsko - japońscy neo psychonauci, którzy eksplorują szeroki nurt psychodelii z rokendrolową pasją i stoner punkową energią. Grają szeroko pojęty psych rock i garage rock z nowoczesnym sznytem.

AcidSitter powraca z koncept albumem "Escape From Egoland" – psychodelicznym manifestem o potrzebie odrzucenia ego przez ludzkość. To opowieść o upadku, przebudzeniu i duchowym odrodzeniu w świecie, który dusi się od własnej pychy i nadmiaru.

Płyta "Escape From Egoland" została wyprodukowana przez Maćka Cieślaka z zespołu Ścianka. Żeby nadać jej brzmienie charakterystyczne dla zespołów grających rocka psychodelicznego z lat 60tych, całość została nagrana na taśmę.

"Escape From Egoland" ukazuje się na winylu (wydanie z plakatem) i CD dzięki wytwórni Interstellar Smoke Records.

Lista utworów na płycie "Escape From Egoland"
1. Eleusis Dream
2. Doomscroller's Blues
3. Killegos Attack!
4. OmeN
5. PSYCHOPOMP
6. Seven is My Lucky Number
7. Look at the Sun
8. Touched
9. Look at the Sun

AcidSitter:
Filip Franczak - bas (Fraktale, Tumbling Walls, Kaseciarz)
Rafał Klimczak - wokal, gitara, synth (NEAL, Neal Cassady)
Tetsuya Nara - gitara, drugi wokal (Tumbling Walls)
Tomek Głuc - perkusja, handsonic (Neal Cassady, Nucleon)

źródło: Filip Sarniak
Czytaj dalej...

Fanga "Nie Polecam"

Fanga to zespół z pogranicza klasycznego rocka i stonera. Brudne brzmienia, podbite klawiszem mieszają się z melodią, a wszystko opiera się na pulsującym rytmie perkusji. Rock, groove i brud.

"Nie Polecam" to dziesięć rockowo-stonerowych utworów i pierwszy album pochodzącego z Bielska-Białej zespołu Fanga. Ich muzyka to klasyczny rock'n'roll o gęstym i brudnym brzmieniu oraz polskie teksty, które mówią zarówno o problemach społecznych, jak i osobistych.

Inspiracje płyty "Nie Polecam" są bardzo szerokie i zróżnicowane. Fanga czerpie z klasyki rocka i bluesa przez pustynny amerykański stoner aż do aktualnych, nowoczesnych brzmień. Chcąc dobrze uchwycić ducha swojej muzyki, zespół skupił się na analogowym brzmieniu, dlatego duża część wyposażenia w studio pochodziła z lat siedemdziesiątych.

Fanga:
Jakub Bąk – gitara
Adam Krzuś – bass
Paweł Małagowski - perkusja
Łukasz Lipowczan - wokal

Lista utworów na albumie "Nie Polecam":
1. Nie polecam
2. Opętany
3. Precz
4. Płoniesz
5. Niewolność
6. Astro-Naughty
7. Bunt
8. Bez Obaw
9. Kalifornia
10. Do Widzenia

źródło: Filip Sarniak
Czytaj dalej...

1984 "10/7"

Podwójny album, który dojrzewał przez ostatnie dwie dekady. Większość utworów nigdy wcześniej nie była publikowana – powstawały, odkładane do „szuflady”, czekając na swój moment. Bo tworzenie muzyki to proces nieustanny, a samo jej wydanie to dopiero kolejny krok.

Całość została nagrana w Studio im. M. Kopernika 10/7, czyli w rodzinnym mieszkaniu Piotra Liszcza. To właśnie on odpowiada za wszystkie kompozycje i wykonania, choć w niektórych pojawia się również Alma (wokal, syntezatory).

Mimo upływu lat muzyka nie straciła swojej świeżości ani autentyczności. Album jest różnorodny – znajdziemy tu zarówno alternatywne wersje, instrumentalne szkice, jak i pomysły, które mogłyby stać się osobnymi płytami. To prawdziwa gratka dla fanów 1984.

Cieszymy się, że możemy wreszcie zamknąć ten rozdział i podzielić się nim z Wami.

źródło: Requiem Records
Czytaj dalej...

Cold in Berlin "Wounds"

Cold in Berlin wbrew nazwie pochodzą z Londynu. Grają na styku cold wave, post metalu, post punka i mieszają to jeszcze z kilkoma gatunkami na swój intrygujący sposób.

W Polsce zaczęło być o nich głośno za sprawą EPki "The Body is The Wound", a także dzięki kilku trasom koncertowym i występach na festiwalach - m.in Castle Party.

Powstały w Londynie w 2010 roku, zespół Cold in Berlin szybko ewoluował z zespołu kojarzonego z nową falą gotyku do jednego z najciekawszych zespołów koncertowych w brytyjskim undergroundzie. Z dominującym potężnym wokalem Mayi na czele, zespół miesza mroczny post-punk, doom i krautrock. Potężne uderzenie, mroczne piękno i przejmujące melodie.

"Wounds" to długo oczekiwany, piąty album zespołu – pierwszy od sześciu lat. Ciężki, a zarazem przejmujący, album mistrzowsko łączy doom, post-punk i porywający krautrock w dynamicznym, hipnotycznym wirze – wynosząc najbardziej ekscytujący londyński zespół na nowe, nieznane im dotąd terytorium.

""Wounds" to seria utworów o różnych sposobach, w jakie ludzie żyją z „ranami" swojego życia i je przetwarzają"– wyjaśnia Maya, wokalistka Cold in Berlin. – "To przedziwna celebracja tego bólu, którego wszyscy w jakiś sposób doświadczyliśmy. Strata i radość przetrwania – celebracja odnalezienia innych takich jak my, dar wiedzy, że życie przychodzi po ogniu.".

Nowy album Cold in Berlin "Wounds" ukazał się dzięki wytwórni New Heavy Sounds.

Lista utworów na płycie "Wounds":
1. Hangman's Daughter
2. 12 Crosses
3. Messiah Crawling
4. They Reign
5. The Stranger
6. We Fall
7. The Body
8. I Will Wait
9. Wicked Wounds

Cold in Berlin:
Maya Berlin: wokal, teksty
Adam Richardson: gitara
Lawrence Wakefield: gitara basowa
Alex Howson: perkusja


źródło: Filip Sarniak BMG
Czytaj dalej...

Asteriæ “Miejsce, które nazywam sobą”

Asteriæ to poznański, pięcioosobowy zespół poruszający się w klimatach post-metalu i hardcore'u. W swojej muzyce łączą wściekłe blasty z przestrzennymi, gitarowymi motywami, całość zanurzając w przesterowanym basie i uzupełniając agresywnym, krzykliwym wokalem. Teksty Asteriæ opowiadają o emocjach i wewnętrznej walce człowieka.

Płyta "Miejsce, które nazywam sobą" to drugi studyjny album zespołu. Płyta ukazuje się dzięki wytwórni D.I.Y Koło Records.

"Ta płyta, jak i cała muzyka którą piszemy jest dla nas ucieczką. "Miejscem, które nazywam sobą" - jak wskazuje tytuł. To w muzyce możemy ulokować każdą złą emocje co na co dzień pozwala nam być bardziej otwartymi, dobrym." - tak o swoim albumie opowiadają muzycy Asteriæ.

Asteriæ świadomie rezygnuje z języka angielskiego mimo że bywa prostszy w wymowie i łatwiejszy w pisaniu i wykonaniu. Teksty na płycie "Miejsce, które nazywam sobą" są po polsku, by łatwiej uchwycić i przekazać emocje, które siedzą w ich autorach.

Lista utworów na płycie "Miejsce, które nazywam sobą":
1. '1 - 4 - 8'
2. 'Ruiny'
3. 'Tchnienie'
4. 'Uwolniłem się'
5. 'Toń'

Asteriæ:
Bartosz Jankowski - Wokal
Michał Pawłowski - Gitara
Marcel Ziółkowski - Gitara
Eryk Gaujard - perkusja
Adam Sobota - Bas

źródło: Filip Sarniak
Czytaj dalej...
Subskrybuj to źródło RSS