6 września ukazał się czwarty album pochodzącej z Białorusi post-punkowo-synthpopowej grupy Molchat Doma zatytułowany „Belaya Polosa". Nowym singlem promującym wydawnictwo jest utwór „Ya Tak Ustal".

Okładki albumów Molchat Doma od zawsze ozdabiały wizerunki budynków reprezentujących brutalizm. Jest zimno, szaro, industrialnie, a jednak i tam biją ludzkie serca. Po przełomowym sukcesie w 2020 roku w życiu muzyków Molchat Doma wydarzyło się wiele - od wielkich koncertów na całym świecie, po wyprowadzkę z rodzinnego Mińska. Zespół osiedlił się w Los Angeles i zakończył prace nad czwartym albumem zatytułowanym „Belaya Polosa", będącym świadectwem zmian w trudnych czasach i listem miłosnym do elektronicznego pulsu lat 90. W ciągu czterech lat od albumu „Monument" w życiu wokalisty Egora Shkutko, basisty i klawiszowca Pavla Kozlova oraz głównego autora tekstów, producenta i aranżera Ramana Kamahortsaua zaszło tak wiele zmian, że nieunikniona była też przemiana w ich twórczości .

W ramach trasy koncertowej promującej album „Belaya Polosa" Molchat Doma wystąpią 16 listopada w Gdańsku (Stary Maneż) i 17 listopada w Warszawie (Progresja).

źródło: MYSTIC PRODUCTION

Ukazuje się „Ensoulment", pierwszy studyjny album THE THE od ćwierćwiecza. Płyta, której współproducentami są Matt Johnson i Warne Livesey, porusza charakterystyczne tematy, od miłości i seksu, wojny i polityki, życia i śmierci – po znaczenie bycia człowiekiem w XXI wieku. Pomimo trudnej tematyki związanej z kondycją ludzkości, album jest przepełniony nadzieją. W utworach usłyszeć można muzyczną przeszłość THE THE, ale również ich współczesne wcielenie.

Wydaje się, że te ostatnie 25 lat minęło szybko, prawda? Nadszedł dzień, w którym nowy album – „Ensoulment" – ​​możemy udostępnić naszej wspaniałej, lojalnej publiczności. Mam nadzieję, że słuchanie tego materiału sprawi wam tyle samo przyjemności, co nam tworzenie go. Miałem szczęście pracować z wieloma wspaniałymi ludźmi, było zabawnie i kreatywnie. Nie możemy się doczekać, aż wkrótce zobaczymy się z wieloma z Was podczas naszej nadchodzącej światowej trasy Ensouled - mówi Matt.

źródło: Mystic Production

Album Davida Gilmoura "Luck and Strange" nagrywany był przez pięć miesięcy w Brighton i Londynie, jest to jego pierwszy nowy materiał od dziewięciu lat. Za produkcję odpowiedzialni są David i Charlie Andrew, którzy są najbardziej znani ze swojej współpracy z ALT-J i Mariką Hackman, a teksty napisała głównie Polly Samson - wcześniejsza współautorka Gilmoura przez ostatnie trzydzieści lat. Płyta "Luck and Strange" zawiera osiem nowych utworów oraz przeróbkę The Montgolfier Brothers "Between Two Points" z udziałem Romany Gilmour, która w nim zaśpiewała i zagrała na harfie. Pozostali muzycy, którzy wzięli udział w tym projekcie to Guy Pratt i Tom Herbert na basie; Adam Betts, Steve Gadd i Steve DiStanislao na perkusji; Rob Gentry i Roger Eno na klawiszach. Aranżacje smyczkowe i chóralne są autorstwa Willa Gardnera. Okładka nowego materiału została zaprojektowana przez legendę grafiki Antona Corbijna, który zainspirował się tekstem napisanym przez Charliego Gilmoura do ostatniej piosenki z albumu "Scattered".

Edycja „Luck and Strange” na srebrnym winylu wydany jest w opakowaniu typu gategold, z bookletem ze zdjęciami i grafikami Antona Corbijna.

Tracklista:

Side A
1. Black Cat
2. Luck and Strange
3. The Piper’s Call
4. A Single Spark
5. Vita Brevis
6. Between Two Points

Side B
1. Dark and Velvet Nights
2. Sings
3. Scattered

źródło: Sony Music

ZEAL & ARDOR to nie tylko zespół, to żywa i oddychająca istota. Jak każda inna czująca istota, konsumuje, ewoluuje i przekształca się z jednej pory roku na drugą. Coraz bardziej nieprzewidywalna, przez lata zahartowała się i zaostrzyła pazury.

„Kilonova” to zderzenie dwóch supernowych” – mówi lider zespołu Manguel Gagneux. „To jest ten rodzaj wielkości, którego szukam”.

Zespół wyruszy w trasę po Europie, supportując Heilung, a także organizując własne występy w klubach. 23 listopada w Filadelfii formacja rozpocznie swoją północnoamerykańską trasę, która potrwa do 18 grudnia i zakończy się w Dallas. W Ameryce Północnej grupę supportować będzie Gaerea i Zetra.

Lista utworów:
"the Bird, the Lion, and the Wildkin"
"Fend You Off"
"Kilonova"
"are you the only one now?"
"Go home my friend"
"Clawing out"
"Disease"
"369"
"Thrill"
"une ville vide"
"Sugarcoat"
"Solace"
"Hide in Shade"
"to my ilk"

Zamiast stagnacji i rozkoszowania się światowym uznaniem zdobytym dzięki poprzednim albumom – “Devil Is Fine” [2017], “Stranger Fruit” [2018] i “Zeal & Ardor” [2022] – Manuel zdecydował się nagrać kolejny krążek,”GREIF”.
Nie jest to już efekt solowego wysiłku artysty, który tym razem powitał w studiu swoich kolegów z zespołu. Tiziano Volante [gitara], Marc Obrist [wokal], Denis Wagner [wokal], Lukas Kurmann [bas] i Marco Von Allmen [perkusja] – rozwinęli skrzydła wraz z nim. Po przeniesieniu się do studia Marca Hutch Sounds w Szwajcarii, płyta powstała w ciągu zaledwie pięciu miesięcy.

„Naprawdę staliśmy się zgraną jednostką” – dodaje Marc. „Przed Zeal & Ardor byliśmy w zasadzie sobie obcy, ale teraz jesteśmy jak mała rodzina. Każdy członek wnosi do miksu swój własny, niepowtarzalny smak, a my wszyscy staramy się ulepszyć piosenki Manuela na swój własny sposób. Najciekawszą częścią dla mnie było nowe podejście do naszej wspólnej pracy w studiu.”

„Chciałem rozszerzyć naszą ofertę i wprowadzić nowe kolory” – kontynuuje Manuel. „Są chwile złości i oskarżeń, ale jest też pocieszenie i szczęście. Poszerzam paletę barw, którymi mamy malować. To sposoby, których nie próbowaliśmy”.

„Zapraszamy odbiorców, by posłuchali pełnego spektrum różnych dźwięków, które tworzą Zeal & Ardor” – kończy Tiziano. „Jest kilka wspaniałych momentów, ale jest w nich mnóstwo intensywności i uroku. W pisaniu piosenek Manuela i procesie pracy z każdym członkiem jest pewna intencjonalność, a także element przypadkowości. Nie mogę się doczekać reakcji ludzi”.

W styczniu 2024 roku grupa ZEAL & ARDOR wypuściła na rynek film dokumentalny „Play With The Devil” w reżyserii Oliviera Joliata i Matthiasa Williego. Dokument szczegółowo opisuje podróż Manuela Gagneux od powstania ZEAL & ARDOR, poprzez początkowe trasy koncertowe i okres kryzysu, spędzony na poszukiwaniu duszy. Śmiała mieszanka black metalu ze starymi pieśniami i okrzykami zniewolonych – jego odpowiedź na rasistowską prowokację w internecie – jest politycznie wybuchowa. Gagneux i jego muzyka rzucili światło na religię, rasizm, segregację i zawłaszczanie kulturowe. Jednak nagły wzrost uznania i ciężar bycia okrzykniętym przez fanów wizjonerskim liderem, mogły przytłoczyć cichego, zamkniętego w sobie artystę. “Play With The Devil” jest już dostępny na głównych platformach. Więcej informacji tutaj.

źródło: press

"ROMANCE" to czwarty studyjny album zespołu Fontaines D.C. i pierwszy nagrany z producentem Jamesem Fordem. Bez wątpienia ich najbardziej zdecydowana, pomysłowa i muzycznie odważna płyta w ich historii, która opiera się na sukcesie albumu "Skinty Fia" wydanego w 2022 roku, który osiągnął pierwsze miejsce na brytyjskich i irlandzkich listach przebojów, przynosząc grupie pochodzącej z Dublina (obecnie mieszkającej w Londynie) wiele wyróżnień, w tym „International Group of the Year” na BRIT Awards 2023.

"ROMANCE" to płyta zawierająca 11 utworów stanowiących zbiór pomysłów, które kiełkowały w głowach Griana Chattena (wokal), Carlosa O'Connella (gitara), Conora Curleya (gitara), Conora Deegana (bas) i Toma Colla (perkusja) od czasu wydania "Skinty Fia". Pomysły te skrystalizowały się podczas trasy koncertowej po Stanach Zjednoczonych i Meksyku z Arctic Monkeys, gdzie za kulisami dzielili się muzyką i odnaleźli więź z artystami, którzy umiejętnie budują własne rozległe i kreatywne światy: Shygirl i Sega Bodega, Mos Def, A$AP Ferg, OutKast i The Prodigy.

Mieli także czas, aby stworzyć bardziej indywidualne wizje tego, czym może być ich muzyka w przyszłości: O'Connell wyjechał do hiszpańskiej Castile-La Mancha, a później został ojcem, podczas gdy Chatten spędził czas w Los Angeles, a Deegan w Paryżu. Każdy z członków spędził czas na przesuwaniu swoich granic - tworzyli eksperymentalne riffy, progresje akordów i odległe odniesienia liryczne bez zamiaru nagrania płyty. Po zakończeniu amerykańskiej trasy koncertowej jesienią 2023 roku spędzili miesiąc na ponownym wspólnym komponowaniu, trzy tygodnie na przedprodukcji w studiu w północnym Londynie i miesiąc w zamku w pobliżu Paryża, śpiąc wśród sprzętu studyjnego, całkowicie zanurzeni w dźwiękach. Jak mówi O'Connell, był to "intensywny powrót do Fontaines D.C. na całego".

O tytule albumu Conor Deegan mówi: "Zawsze mieliśmy poczucie idealizmu i romantyzmu. Każdy album coraz bardziej oddalał się od obserwowania tego przez pryzmat Irlandii tak bezpośrednio jak (nominowany do Mercury Prize debiut) 'Dogrel'. Drugi album ('A Hero’s Death') opowiada o tej dystansującej się relacji, a trzeci ('Skinty Fia') o irlandzkości rozproszonej na emigracji. Teraz szukamy tego, gdzie – i co – jeszcze może być romantyczne." Rozwijając ten temat Chatten wspomina anime Katsuhiro Ôtomo Akira, w którym żar miłości rozwija się pomimo wiru technologicznej degradacji i politycznej korupcji wokół bohaterów. "Fascynuje mnie to - zakochanie się na końcu świata" - mówi. "Album opowiada o ochronie tego małego płomienia. Im większy armagedon się zbliża, tym cenniejszym się staje". O'Connell dodaje: "Ta płyta jest o decydowaniu o tym, co jest fantazją - namacalny świat czy dokąd zmierzasz w swojej głowie. Co bardziej odzwierciedla rzeczywistość? To dla nas niemal duchowe przeżycie”.

Dźwiękowa ewolucja zespołu, który na wczesnych nagraniach obnażał zęby z antagonistyczną punkową wrażliwością, to przejście w kierunku bardziej brudnych, mocnych beatów, dystopijnej elektroniki, hip-hopowej perkusji i sennych tekstur w stylu Slowdive, które mogą zaskoczyć fanów. "Fajnie było poszerzyć paletę, z której zaczęliśmy korzystać na Skinty" - mówi Coll. Elementy shoegaze, które pierwszy raz pojawiły się na albumie "Skinty Fia" tu są jeszcze bardziej rozwijane, choć "estetyka retro", jak opisuje Chatten, nie gra pierwszoplanowej roli. "Jesteśmy bardziej pewni tego, co teraz wnosimy" - dodaje Coll. "Nie oglądamy się tak bardzo za siebie".

Proces produkcyjny ROMANCE stał się bardziej wielowarstwowy. „Chcieliśmy wyrazić to uczucie każdym możliwym dodatkiem” – mówi O’Connell. Współpracowali z Jamesem Fordem (Simian Mobile Disco i producentem Blur i Arctic Monkeys) i zajęli się tym, co Coll nazywa „dobrym nerdowskim gównem”. "Tworzymy dźwięki, które wykraczają poza to, co rozumieliśmy, gdy byliśmy w sali prób w szopie" - mówi Deego. "Inspirują mnie dźwięki, które wydają się przypadkowe, zniekształcone i pocięte. Pracowaliśmy nad tym, jak pozostać wiernym sobie, jednocześnie odkrywając nowe pomysły".

"To pierwszy album, na którym tak naprawdę pokochałem swój własny głos" – tłumaczy Chatten. "Na 'ROMANCE' brzmię najbardziej jak ja".

Zastanawiając się nad zbliżającym się wydawnictwem, Chatten dodaje: „Na tej płycie mówimy rzeczy, które chcieliśmy powiedzieć od dawna. Nigdy nie czuję, że to koniec, ale miło jest poczuć się lżej”.

Tracklista:

1. Romance

2. Starburster

3. Here’s The Thing

4. Desire

5. In The Modern World

6. Bug

7. Motorcycle Boy

8. Sundowner

9. Horseness is the Whatness

10. Death Kink

11. Favourite

Wybuchowy pierwszy singiel "Starburster" był zainspirowany atakiem paniki, którego wokalista Grian Chatten doznał na londyńskiej stacji St Pancras. Przerywany ostrymi i nagłymi wdechami z porywającym rytmem i gęstymi, zdecydowanymi słowami tekstu pokazuje autodestrukcję jako fantazję, zanim nastąpi krótka chwila otrzeźwiającej jasności, gdy rytm znika, a głos Chattena staje się głęboki i marzycielski. Utworowi towarzyszy teledysk wyreżyserowany przez Aube Perrie (Megan Thee Stallion, Harry Styles, The Hives), który znakomicie oddaje oczyszczającą intensywność utworu.

„Favourite” - wspaniałe zwieńczenie nowego albumu to lśniąca, jasna piosenka miłosna, pełna harmonii, dźwięcznych gitar i szczerych, żarliwych tekstów. To utwór, który Grian Chatten, wokalista zespołu, opisuje jako mający „ten niekończący się dźwięk, nieustający cykl od euforii do smutku, dwa światy wirujące na zawsze”, i który z pewnością stanie się koncertowym ulubieńcem fanów.

Teledysk, wyreżyserowany przez sam zespół, dokumentuje niedawną podróż do Madrytu. To miasto, z którym Fontaines D.C. mają wiele osobistych powiązań: tu urodził się i dorastał gitarzysta Carlos O’Connell oraz tu zespół miał swoją bazę podczas pierwszej trasy koncertowej. Film został okraszony ujęciami z dzieciństwa pięciu członków zespołu i stanowi intymny portret grupy, która jest u progu kolejnego spektakularnego sukcesu.

Conor Deegan z Fontaines D.C. o teledysku mówi: "Ten teledysk to wspominanie przeszłości - dzieciństwa każdego z nas, którego nie znaliśmy. Widząc ludzi w delikatnym wieku dzieciństwa, których znamy na poziomie intymnym jako dorośli , odkrywamy, skąd pochodzimy i kim na pewnym poziomie nadal jesteśmy. Widzę wiele znajomych twarzy, a wybryki tych chłopaków w ich filmach są tak rozbrajające. Czasami przypominają mi się chłopięce nawyki, z których wyrośli w czasie, gdy ich znałem - i niektóre, z których nie wyrośli. Czuję tam ich dusze. Chciałbym, aby ten film służył jako sposób na uhonorowanie naszych przyjaźni, a następnie relacji, które są nam drogie. Naszym matkom, ojcom, rodzeństwu, ciotkom i wujkom, babciom i dziadkom. Tych, których wciąż mamy, i tych, których niestety straciliśmy. Nie straciliśmy tej więzi ze sobą i nie boimy się dorastać ponownie, trzymając się romantyzmu w czasami trudnym świecie".

„Here’s The Thing” – trzeci z singli promujących „ROMANCE” został napisany na kilka dni przed wejściem zespołu do studia, aby nagrać album. Utwór zaczyna się od mechanicznych, wykręconych dźwięków gitarowych w stylu Placebo oraz elektronicznej ekspresji Shygirl i Eartheater. „To niespokojna melodia, która wwierca się, balansując między bólem a odrętwieniem” - opisuje wokalista Grian Chatten.

Towarzyszący teledysk stworzony przez uznaną reżyserkę Lunę Carmoon (Hoard, Shagbands, Nosebleed) doskonale oddaje intensywne uczucia i paranoję utworu. Oddając esencję horrorów dla nastolatków, takich jak "The Lost Boys" i "Phenomena", teledysk „Here’s The Thing” przenosi nas na tradycyjny konkurs tańca irlandzkiego, w którym triumfuje chaos, ujawniający się w wyjątkowo zapadającej w pamięć perspektywie Carmoon.

„In The Modern World”, czwarty singiel z płyty Grian Chatten napisał podczas „niewytłumaczalnego” 10-dniowego pobytu w Los Angeles na początku 2023 roku, kiedy odpoczywał po trasie koncertowej. Mówi, że jest to prawdopodobnie jego ulubiony utwór. Czuć w nim leniwe Los Angeles Lany Del Rey, podobnie jak blask starych hollywoodzkich ścieżek dźwiękowych i filmów, takich jak Sunset Boulevard z Glorią Swanson w roli głównej. To Fontaines D.C. w ich najbardziej kinowym wydaniu! W towarzyszącym teledysku zespół ponownie współpracuje z Luną Carmoon (Hoard, Shagbands, Nosebleed). W równie filmowym teledysku, w którym występuje aktor Ewan Mitchell, Carmoon umieszcza „In The Modern World” w brutalnym, pełnym pasji i fetyszyzmu teatrze walki Car Jitsu.

źródło: sonicrecords

Bill Wyman, właściwie William George Perk (ur. 24 października 1936 w Londynie) – brytyjski muzyk rockowy, basista. Od grudnia 1962 do grudnia 1992 był basistą w zespole rockowym The Rolling Stones. Po odejściu z zespołu zaczął nagrywać solowe płyty oraz występować i nagrywać z Bill Wyman’s Rhythm Kings. W 2012 wystąpił ponownie (po 20 latach) z The Rolling Stones na koncertach w The O2 Arena w Londynie w ramach trasy 50 & Counting z okazji pięćdziesięciolecia powstania zespołu.

„Drive My Car” to pierwsza solowa płyta byłego basisty Rolling Stones od czasu „Back To Basics” z 2015 roku.

Spis utworów:

Thunder on the Mountain

Drive My Car

Bad News

Storm Warning

Ain’t Hurtin’ Nobody

Light Rain

Rough Cut Diamond

Wings

Two Tone Car

Fools Gold

źródło: press