„Nostalgia” to zapis niezwykłego koncertu w Studio Koncertowym Polskiego Radia. Przez lata przestrzenie Polskiego Radia stały się ważną częścią życia Hani – zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Odwiedziła je po raz pierwszy jako studentka Uniwersytetu Muzycznego im. Chopina i wróciła, aby zrealizować swoje pierwsze nagrania pod koniec 2018 r., tuż przed wydaniem debiutanckiego albumu „Esja”. To również zagrała i zarejestrowała materiał „Live from Studio 2”.

6 października 2023 r., w dniu premiery trzeciego solowego albumu „Ghosts”, Hania Rani zagrała specjalny koncert w wyjątkowym miejscu, w Studiu S1 - Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego w Polskim Radiu.
Na scenie towarzyszył Hani, jej stały współpracownik Ziemowit Klimek na kontrabasie i moogu, a także ośmioosobowy zespół smyczkowy z Karoliną Gutowską, Janem Pietkiewiczem i Martą Piórkowska na skrzypcach, Pawłem Czarny i Tomaszem Rosińskim na altówkach, Dobrawą Czocher, Marianną Sikorską i Mateuszem Błaszczakiem na wiolonczelach.

Wspaniale zmiksowana, przez Grega Freemana w Berlinie, muzyka nabiera nowego wymiaru, gdy eteryczny wokal Hani, piękna gra i ekscytujące kompozycje zostają w pełni ożywione przez rozległe partie smyczków.

Cały koncert z warszawskiego studia uzupełnia wyjątkowa interpretacja utworu „Nostalgia (z albumu „Ghosts”) zarejestrowana podczas występu artystki w londyńskiej sali Roundhouse.

Dla Hani Rani słowo „Nostalgia” jest pełne znaczeń i interpretacji. Nostalgia to wspomnienia. Uczucie nostalgii i tęsknoty, zarówno piękne, pocieszające, jak i niszczące, to chęć zapamiętania i utrwalenia chwil, których nie możemy zatrzymać na zawsze. Niesie w sobie nie tylko pojemność samego słowa, ale także szczególny dźwięk, obraz i zapach, których wszyscy doświadczamy indywidualnie, ale także zbiorowo. Jest to klucz do kulturowego zrozumienia i relacji z pamięcią, ale także coś niezwykle osobistego i intymnego. Jak ktoś kiedyś powiedział, „używamy wspomnień, aby ustalić naszą tożsamość w czasie”, co wydało mi się odkrywcze. My - fizyczne stworzenia - musimy zmagać się z czymś tak nieuchwytnym jak czas. Czyż nie jest to irytujące? Przytłaczające? Piękne?
Nostalgia to pierwszy album, który łączy zarówno muzykę Hani ze zdjęciami jej autorstwa. To wydawnictwo wyznacza nowy rozdział w mojej karierze artystycznej, ponieważ postanowiłem zamanifestować go nie tylko poprzez muzykę, ale także poprzez moje fotografie i teksty, co jest wynikiem mojej wieloletniej fascynacji przestrzenią Polskiego Radia w Warszawie, która od wielu lat służy jako bezpieczna przystań dla moich nagrań, a także motywacją do podjęcia dialogu z moją własną wschodnioeuropejską tożsamością.


źródło: FABRYKA ROZGŁOSU

„Some Days I Drink My Coffee By The Grave Of William Blake" to trzeci singiel zapowiadający „Ensoulment", pierwszy studyjny album THE THE od ćwierć wieku. Płyta, której współproducentami są Matt Johnson i Warne Livesey, ukaże się już za tydzień, 6 września. Nowy singiel to utwór, który Matt Johnson próbował napisać od wielu lat, ale nigdy nie udało mu się go ukończyć – aż do zeszłego roku. Należy do grupy piosenek, które Matt napisał o Londynie, tak jak m.in. „Perfect", „Flesh & Bones", „Heartland", „The Beat(en) Generation", „Helpline Operator", „Pillar Box Red". Utwór nagrali: Matt Johnson na wokalu i gitarze akustycznej, Barrie Cadogan na gitarze elektrycznej i w chórkach, DC Collard na klawiszach, James Eller na basie, Earl Harvin na perkusji, Sonya Cullingford na skrzypcach i Gillian Glover na chórkach. „Często piłem kawę przy grobie Williama Blake'a – choć obecnie na małym cmentarzu, na którym został wrzucony po śmierci, znajdują się dwa poświęcone mu nagrobki. Przez ostatnie 40 lat z przerwami mieszkałem w pobliżu i zawsze uważałem to miejsce za inspirujące miejsce do siedzenia i rozmyślania nad życiem. Nostalgia jest częścią ludzkiego życia, a zmiany są nieuniknione. Duże miasta, takie jak Londyn, często pogłębiają poczucie zmian. Wydaje się, że jedna rzecz, która nigdy się nie zmienia, to cynizm rządzących – mówi Matt Johnson. Utworowi towarzyszy klip wyreżyserowany przez Tima Pope'a i zmontowany przez Vicki Bennett (People Like Us). Autorką zdjęć jest Anya Krasnikova.

Tim Pope współpracował z The The już wiele razy. Wśród wspólnych projektów znaleźć można film z koncertu specjalnego „The Comeback Special" (2018 rok) z Royal Albert Hall (który znalazł się w zestawie multimedialnym wydanym w 2021 roku), legendarny „Infected The Movie" z 1987 roku, film „Versus The World" z koncertu w Royal Albert Hall w 1990 roku oraz „From Dusk 'Til Dawn" z 1993 r., a także wiele teledysków, w tym „Pillar Box Red", „The Beat(en) Generation", „Kingdom of Rain", „Gravitate To Me" i najnowszy teledysk do „Cognitive Dissident". Vicki Bennett (People Like Us), artystka wideo, jest również od dawna związana z THE THE. Stworzyła m.in. teledysk „We Can't Stop What's Coming" oraz wizualizacje do światowej trasy koncertowej The Comeback Special. Na okładce singla „Some Days I Drink My Coffee By The Grave Of William Blake" znajduje się niepublikowane wcześniej dzieło zmarłego brata Matta Johnsona, Andrew (znanego również jako Andy Dog), który przez lata był w dużej mierze odpowiedzialny za charakterystyczny styl estetyczny wydawnictw THE THE.


żródło: MYSTIC PRODUCTION