Na czele nieustannie ewoluującego zespołu Bing & Ruth stoi kompozytor z Kansas, David Moore. Pianista, będący absolwentem nowojorskiej szkoły jazzu i nowej szkoły muzyki współczesnej.


Bing & Ruth bardzo zmienił się na przestrzeni dzielącej wydanie nagranego w jedenastoosobowym składzie debiutanckiego albumu ‘City Lake’  i wydanej w 2014 roku, nagranej przez siedmiu muzyków płyty ‘Tomorrow Was The Golden Age’ (którą Pitchfork nazwał jednym z najlepszych ekscentrycznych albumów roku).


Na ‘No Home Of The Mind’ skład został ograniczony do pięciu osób, a materiał, po roku skrupulatnych prób w tym zestawie personalnym, został nagrany w dwa dni, przy użyciu jak najmniejszej ilości podejść. Chodziło o odtworzenie bezpośredniości typowej dla klasycznej relacji muzycznej, gdzie zazwyczaj używano jednego podejścia, by obniżyć koszty. ‘No Home Of The Mind’ przynosi perkusyjne partie fortepianu, którym towarzyszą drewniane instrumenty dęte, szumiące taśmowe pogłosy, płynące linie basu, a całość pokazuje transcendencję tak zwanej „klasycznej muzyki”, doprowadzanej do nowych granic.



Tracklista:

1. Starwood Choker

2. As Much As Possible

3. Scrapes

4. Chonchos

5. The How of it Sped

6. Is Drop

7. Form Takes

8. To All It

9. Flat Line/Peak Color

10. What Ash it Flow Up

Do Hollywood’ to debiutancki album duetu The Lemon Twigs. Mieszkający na Long Island bracia D’Addario – dziewiętnastoletni Brian i siedemnastoletni  Michael – pracowali nad płytą w Los Angeles, pod okiem producenta Jonathana Rado z Foxygen.


Obaj bracia sięgali po różne instrumenty od czasów, gdy tylko nauczyli się chodzić i mówić, dlatego na ‘Do Hollywood’ nie tylko dzielą pomiędzy siebie obowiązki kompozytorskie, ale wymieniają się także instrumentami. Czerpiąc inspiracje z różnych epok rozwoju muzyki rockowej, stworzyli bogato zaaranżowane, wyrafinowane, barokowe piosenki popowe, stanowiąc idealne wprowadzenie do świata The Lemon Twigs.


„Robiliśmy te utwory misternie” – mówi Brian. „Dużo uwagi poświęcaliśmy aranżacjom. Są budowane tak, aby dotrzeć do ludzi, którzy lubią dobre popowe piosenki. Ale nie są puste. Włożyliśmy w nie dużo siebie, dzięki czemu album ma znaczenie”.

sonicrecords.pl

Soundtrack do jednego z najbardziej oczekiwanych dokumentów muzycznych 2016 roku, "Gimme Danger" w reżyserii Jima Jarmuscha o grupie The Stooges. Wersje CD i digital to wybór kompozycji z albumów "The Stooges", "Fun House" oraz "Raw Power". Utwory na soundtrack wybierali wspólnie Jim Jarmusch i Iggy Pop, którzy oprócz wersji studyjnych, wybrali także kilka odrzutów z sesji nagraniowych (m.in. "I Got A Right", "I'm Sick Of You", "Asthma Attack"). Na wydawnictwie znajdziemy też inną legendę, MC5 i ich klasyk "Ramblin' Rose" z kultowej płyty "Kick Out The Jams", jak i wcześniejsze zespoły Iggy'ego, The Iguanas ("Again And Again") oraz Prime Movers Blues Band ("I'm A Man").
 


    "Gimme Danger (Bowie Mix)" – Iggy & The Stooges -
    "No Fun" – The Stooges -
    "I Wanna Be Your Dog" – The Stooges -
    "1969" – The Stooges -
    "Little Doll" – The Stooges -
    "Down On The Street" – The Stooges -
    "Loose" – The Stooges -
    "I Got A Right" – Iggy & The Stooges (Outtake) -
    "I'm Sick Of You" – Iggy & The Stooges (Outtake) -
    "Ramblin' Rose" – MC5 -
    "Again And Again" – The Iguanas -
    "I'm A Man" – Prime Movers Blues Band -
    "Lost In The Future" – The Stooges (Outtake) -
    "Asthma Attack" – The Stooges (Outtake)

Warner Music Poland

„Little Fictions” to siódma studyjna płyta w dyskografii elbow. Album powstawał w Szkocji i Manchesterze, a w nagraniach wzięła udział m.in. sekcja smyczkowa  The Hallé Orchestra, the Hallé Ancoats Community Choir, London Contemporary Voices, a także perkusista sesyjny Alex Reeves. Nad brzmieniem „Little Fictions” ponownie czuwał Craig Potter. W przeciwieństwie do poprzedniej płyty grupy – „The Take Off and Landing of Everything”, „Little Fiction” jest owocem współpracy całego składu zespołu. „To brzmienie czwórki ludzi, która kocha to co robi i siebie nawzajem” – podsumowuje Mark Potter, gitarzysta elbow. Już pierwszy singiel promujący najnowsze wydawnictwo -  „Magnificent (She Says)”, to ekscytujący utwór niemal eksplodujący radością i pozytywnym spojrzeniem na świat. Odejście z szeregów elbow perkusisty Richarda Juppa na krótko przed rozpoczęciem prac nad płytą, wymusiło też tym razem nieco inne podejście do sfery rytmicznej utworów i zaowocowało większą ilością instrumentów perkusyjnych, sampli i loopów przy komponowaniu nowego materiału. W rezultacie „Little Fiction” to najszersza jak do tej pory w dorobku elbow paleta muzycznych eksperymentów dźwiękowych, która demonstruje zarówno entuzjazm jak i  dużą pewność siebie w podejściu do procesu nagraniowego.

„Little Fictions” to nie tylko kolejny genialny album w dyskografii elbow, ale też początek nowego rozdziału w historii zespołu, który Mark Potter opisuje jako „kreatywną przestrzeń, w której wszyscy mogą się spotkać”

Universal Music