Jak każdego roku Restauracja Parkowa 7 w Krośnie zaprasza na koncert charytatywny dla zmagającego się z chorobą Parkinsona Sebastiana Gałuszki. Wydarzenie ma również na celu zwrócenie uwagi na osoby, które dotknięte tą straszną przypadłością, próbują funkcjonować i odnaleźć się w zwykłym życiu. W tym roku dla Bastka zagra duet Witek & Ptaszyński. Ponadto główny bohater wydarzenia, Sebastian Gałuszka będzie czytał swoje poezje.
Sebastian Gałuszka jest krośnianinem. Z wykształcenia jest nauczycielem języka polskiego ale posiada także znakomite umiejętności matematyczne. Jego choroba często nie pozwala mu jednak funkcjonować swobodnie tak, jak każdemu obywatelowi. Oddajmy mu głos. "Mam na imię Sebastian i jestem „celebrytą”. Przykuwam uwagę. Jesteście na spacerze albo na zakupach i nagle… znowu ten facet. Porusza się jak Robocop potrzebujący natychmiastowej wizyty w warsztacie. Maskowata twarz, szurający chód, spowolnione niezdarne ruchy, przy kasie problemy z rozstaniem się z bilonem – albo uda mi się wysupłać potrzebną kwotę, albo, jak zwykle, zapłacę „grubymi”. Tylko ten wzrok kiedy próbuję nieudolnie włożyć do siatki wybrane wiktuały. Chciałem, jako znany „celebryta”, poprosić kogoś o pomoc. Być na tyle uprzejmym, bo przecież tak wyróżniona osoba będzie miała cały dzień udany. A i wnukom może kiedyś zdradzi tę wigilijną opowieść. Ale nie. Fakty są takie, że od 19 lat choruję na Chorobę Parkinsona i to dlatego tak przykuwam uwagę. Mylony jestem z pijakami, narkomanami i cyklistami- opowiada Sebastian.

Jego historia, to jednocześnie opowieść prawie każdej osoby zmagającej się z chorobą Parkinsona i dlatego poprzez cykl koncertów dla tej szczególnej nam osoby, naszego przyjaciela Sebastiana chcemy wspólnie z właścicielami Restauracja Parkowa 7 zwrócić uwagę, że parkinsonicy są wśród nas, próbują żyć normalnie, poruszać się w znanym nam świecie a przede wszystkim… chcą tego, do czego każdy człowiek ma prawo- mówi Przemek Polański współorganizator cyklu „Koncertów dla Sebastiana”.

W sobotę 21 września w Restauracji Parkowa 7 o godz. 19:30 odbędzie się koncert zespołu Witek & Ptaszyński. To alternatywno - rockowy duet akustyczny z Krakowa założony w 2016 przez Kacpra Witka (vel. Don Vito) – gitara solowa/rytmiczna oraz Macieja Ptaszyńskiego (vel. Cry of Pain) – wokal / gitara rytmiczna; którzy wcześniej tworzyli skład zespołu Voodoo Seeds. Graja autorskie piosenki i posiadają swój własny styl z charakterystyczną gitarą solową oraz dynamiczną rytmiką. W ich muzyce można usłyszeć mieszankę progresywnego alt rocka, grunge jak i wiele innych inspiracji oscylujących wokół rocka. Mają na koncie bagaż muzycznych doświadczeń, którym chętnie dzielą się podczas koncertów.
Całość wpływów z wydarzenia zostanie przeznaczona na rehabilitację Sebastiana Gałuszki. Organizatorzy przygotowali dodatkowo wiele niespodzianek. Wstęp 15zł.
Koncert dla Sebastiana
Restauracja Parkowa 7 w Krośnie
21 września g.19.00
Wstęp 15 zł
Wydarzenie na FB https://www.facebook.com/events/434160467445648/
Witek & Ptaszyński na FB https://www.facebook.com/witekptaszynski/
Witek & Ptaszyński na YT https://www.youtube.com/watch?v=AWYOU7bZMeA

„Niewinny” to pierwszy singiel zapowiadający najnowszą płytę „Dziedzictwo” . Wydawnictwo, na którym ukaże się 11 kompozycji będzie miało premierę 11 listopada br. Data nie jest przypadkowa. Jak zapowiada zespół, na krążku pojawią się utwory, których warstwa liryczna nawiązuje do Dziedzictwa minionych pokoleń - Dziedzictwa Wolności. Podobnie jak na poprzedniej płycie „Ur” , na okładce zostało wykorzystane dzieło polskiego artysty. Tym razem wybór padł na drzeworyt Tadeusza Kulisiewicza zatytułowany „Kobieta z Różańcem” znajdujący się w zbiorach Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Polski folklor, który charakteryzuje przedstawiony drzeworyt ma znaleźć swoje muzyczne odbicie na płycie.

Niewinny - https://www.youtube.com/watch?v=fN3_vW9SVxY

Lista Utworów:

1. Przypadek 0

2. Dolina

3. Przedstrach

4. Rozpoznanie

5. Dziedzictwo Wojny

6. Ciało i Krew

7. Dziedzictwo Krwi

8. 1

9. Nadzieja nie umiera

10. Niewinny

11. Dziedzictwo Zwycięstwa


źródło: Radosław Sołek/Malchus

Ciepłe wrześniowe dni, południe Europy, ekipa Rock Radio i rockblog33.pl odpoczywa. Zapraszam do obejrzenia galerii zdjęć. Pozdrawiam.

Na tym albumie inni artyści mówią w moim imieniu, ale moim głosem. Płyta w pewnym sensie narodziła się z mojej audycji w radiu. Przez około 5 lat, 40 razy w roku, przygotowuję 2-godzinny program dla BBC 6. To przywróciło mi radość i zachwyt słuchania muzyki, którego doświadczałem jako młody człowiek; sprawiło również, że zacząłem poszukiwać nowych brzmień, których mogłem wcześniej nie słyszeć.
Pod koniec trasy promującej „Post Pop Depression” poczułem, że nie mam już problemu chronicznej niepewności, jaka gnębiła mnie przez całe życie i karierę – zdecydowanie za długo.
Jednak czułem się również wyczerpany. Poczułem, że chcę założyć ciemne okulary, odwrócić się i odejść. Chciałem być wolny. Wiem, że to iluzja, a wolność to jedynie coś, co odczuwasz, ale całe dotychczasowe życie spędziłem z myślą, że to jedyne uczucie, za którym warto gonić. To wszystko, czego potrzebujesz – niekoniecznie szczęście czy miłość, ale poczucie wolności.
Dla mnie jako słuchacza oznaczało to, że zacząłem odsuwać się od gitarowych riffów na korzyść gitarowych pejzaży, od twangu na rzecz dęciaków, od prostych rytmów do przestrzeni; i, w dużej mierze, od eksploatowania mojego umysłu i problemów do interpretacji poezji innych twórców.
Także ten album po prostu mi się na to przydarzył, a ja na to pozwoliłem. Odkryłem moich Dwóch głównych muzyków, Lerona Thomasa i Novellera, w trakcie poszukiwań utworów do audycji. Poezja Lou Reeda i Dylana Thomasa przyszła do mnie przez przypadek; Don Fleming wysłał mi książkę z wierszami Reeda i od razu odnalazłem w niej obecną Amerykę, moje własne odczucia i doświadczenia oraz świat emocji i artykulacji, który wcześniej nie był mi znany. Dylana Thomasa przeczytałem parę lat temu w ramach charytatywnego wydarzenia i jakoś ze mną został. Poprzez proces flirtowania, podziwiania twórczości innych, chęci uczestniczenia, ale bez zamaczania nóg w cemencie, zrobiłem kilkanaście utworów zanim jeszcze pojawił się zamysł wydania albumu. Zawsze byłem w pewnym sensie groupie dobrych muzyków, mam to do dziś.
Postanowiłem wykonać ten krok i zaprezentować kilka nowych utworów całemu światu. Jeśli jesteś jedną z zainteresowanych osób, to wiedz, że właśnie dyktuję tę notatkę podczas jazdy samochodem. Jest mniej więcej południe, słoneczny dzień, mam na sobie okulary przeciwsłoneczne. Lubię je nosić, kiedy myślę o tej muzyce. Kiedy jej słucham, również.
Iggy Pop – Miami, USA 2019

źródło: Universal