MROKI (KROKI) to najnowszy i ostatni singiel formacji COLD WAR z płyty: "REVOLUTION", której premiera planowana jest na 21 września 2025 rocku.

Płyta została nagrana na przełomie 2024/2025 rocku, w studiu Rafała Rogala Rogulskiego w Wołominie, w składzie:

Piotr Zajdel - gitara, śpiew
Rafał Rogulski - gitara
Paweł Wolski-Rzewuski - bass
Tomasz Sembrat – perkusja

COLD WAR - to muzyczny powrót zespołu powstałego w 1985 roku, w którym był to okres olbrzymiej popularności „nowej fali".

Nowe wcielenie załogi świadczy o ciągłej ewolucji. Sporo tu wyrazistych gitarowych riffów, ale nadal można wyczuć odrobinę punkowego i „zimno-falowego" klimatu.

COLD WAR - "REVOLUTION":

1. REVOLUTION
muz. Piotr Zajdel, Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

2. MROKI (KROKI) - 3:24
muz. Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

3. MIASTO ZŁA - 2:38
muz. Paweł Wolski-Rzewuski, Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

4. NIESYMETRYCZNY (ZADRA) - 3:22
muz. Paweł Wolski-Rzewuski, Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

5. EFEKT STADA – 3:00
muz. Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

6. KROSTA NA MÓZGU - 2:44
muz. Grzegorz K. Witkowsk, sł. Grzegorz K. Witkowski

7. PUNK NIET IS DEAD - 2:38
muz. Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

8. JESZCZE MILIARD - 3:08
muz. Robert Cichocki, sł. Robert Cichocki

9. POPAPRANY ŚWIAT (I PO CO TO?) - 3:31
muz. Piotr Zajdel, Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

10. EMANAMAKUBA (PIOSENKA NA KACA) - 3:22
muz. Piotr Zajdel, Rafał Rogulski, sł. Piotr Zajdel

źródło: Piter Zajdel

„Peace of Mind" to introspektywny utwór, który łączy tematy nostalgii, odkrywania siebie i odporności z zaletami fantastycznych tematów. To piosenka, która szuka spokoju, wolności od ograniczeń życia, odnajdywania swojego miejsca na świecie oraz zaznaczania swojej obecności.

Utwór Jacka i Quentina eksploruje dylematy zestawień, w których się znajdujemy, odnajdywania wewnętrznej siły, aby zabłysnąć i je przezwyciężyć.

Jack Moore, którego muzyczna kariera rozpoczęła się u boku ojca, występował z takimi ikonami jak: Thin Lizzy, Deep Purple i Joe Bonamassa, a jego wszechstronność stylistyczna nie pozostawia złudzeń – zarówno w rocku, jak i indie/folkowych brzmieniach.

Quentin Kovalsky, jest znany z unikalnego połączenia retro klimatu inspirowanego filmami Tarantino z nowoczesnymi aranżacjami, przyciąga uwagę swoim wyjątkowym głosem i energetycznym wykonaniem.

Ich współpraca zrodziła się w ramach Gary Moore Tribute Band, gdzie razem oddawali hołd legendarnemu gitarzyście, wykonując niezapomniane utwory: „Still Got The Blues", „Out In The Fields" czy „Parisienne Walkways". W trakcie wspólnych podróży koncertowych zrodziła się również własna muzyka. Artyści, zaszyci w studio nagraniowym, przygotowują wspólne płyty. Ostatnio, porwali publiczność podczas 15. Festiwalu Legend Rocka w Dolinie Szarlotty.

źródło: Dawid Brykalsk

Tytan blues-rocka Joe Bonamassa powraca z Breakthrough, swoim potężnym nowym albumem studyjnym, który ukaże się 18 lipca. 

Wyprodukowany przez wieloletniego współpracownika Kevina Shirleya (Iron Maiden, The Black Crowes, Journey) i napisany wspólnie ze zdobywcą nagrody Grammy Tomem Hambridge'em (Buddy Guy, ZZ Top, Lynyrd Skynyrd), Breakthrough uchwycił Bonamassę u szczytu jego twórczych możliwości. Rozszerzając swoje charakterystyczne brzmienie, pozostając wiernym głębokim bluesowym korzeniom, które zapoczątkowały jego karierę, album obiecuje surowe emocje, niesamowitą pracę gitary i świeże brzmieniowe zwroty akcji. 

Z ponad 50 albumami na koncie i bezprecedensową liczbą 28 #1 Billboard Blues Albums, Bonamassa po raz kolejny udowadnia, że nie tylko utrzymuje bluesa przy życiu - on prowadzi go w przyszłość.

Tracklista:

1.Breakthrough
2.Trigger Finger
3.I'll Take The Blame
4.Drive By The Exit Sign
5.Broken Record
6.Shake This Ground
7.Still Walking With Me
8.Life After Dark
9.You Don't Own Me
10.Pain's On Me

źródło: press

Noce to alternatywne, poetyckie, momentami drapieżne, jazzrockowe granie, inspirowane tym, co zapomniane. W programie znajdują się utwory, które warstwę tekstową czerpią z pieśni pogrzebowych zawartych w Śpiewniku Pelplińskim z 1871 roku. . Aranżacje inspirowane są tradycyjnymi melodiami, ale zespół ubiera je w nowoczesne muzyczne brzmienia. Noce zapraszają do muzycznego rytuału przejścia - poszukiwania sposobu na pożegnania, utraty, opuszczenia i nowe początki.

Współcześnie zanikają społeczne rytuały towarzyszące momentom granicznym, w tym wspólne śpiewanie pieśni pogrzebowych. Nieuchronność przemijania, starzenia się i ból z nimi związany są tematami niezręcznymi, niechcianymi. Śmierć zastąpiła seks jako kulturowe tabu. Zespół chce wydobyć z dziewiętnastowiecznych pieśni to, co uniwersalne, odważne, ale też kojące i dające nadzieję. Zaprasza do wspólnego muzycznego rytuału przejścia - poszukiwania sposobu na pożegnania, utraty, opuszczenia i nowe początki.

W skład zespołu wchodzi 5 kobiet, które poznały się na Lucciola Ladies Rock Camp w 2020 roku:

Ewa Kielar - wokal,
Agnieszka Jasek - gitara,
Ewa Baran - gitara basowa,
Katarzyna Dobrowolska - perkusja,
Marta Żłobińska-Kozak - piano.

Wcześniej brały udział w różnych projektach artystyczno-muzycznych. Pracę w obecnym składzie pod szyldem Superid, zaczęły w 2022 roku. Wokalistka, Ewa Kielar, w obszarze muzyki tradycyjnej działa od 2018 roku (współtwórczyni Akademii Głosów Tradycji), stąd też pomysł, by zmierzyć się z tematem śmierci i żałoby interpretując XIX-wieczne pieśni.

Prace nad projektem wciąż trwają, ale zespół ma na koncie koncerty i nagrania. W grudniu 2023 zdobył wyróżnienie (“za odważne podjęcie tematu pieśni pogrzebowych”) podczas 33. Mikołajek Folkowych w Lublinie.

Noce zapraszają w podróż przez czas – ten przeszły, zapisany w zapomnianych pieśniach żałobnych sprzed ponad stu pięćdziesięciu lat, i ten obecny, w którym na nowo nadają im brzmienie i znaczenie. czas jest nie tylko tematem, ale i bohaterem – jako doświadczenie przemijania, rytuału pożegnania i odradzania się w nowej formie. Ich muzyka to spotkanie dawnych głosów z nowoczesnością, tradycji z awangardą, ciszy z dźwiękiem.

W tym poetyckim ujęciu czas staje się przestrzenią przejścia – pomiędzy światami, emocjami, istnieniem i nieobecnością. Noce grają o tym, czego nie można zatrzymać, ale można uczcić – dźwiękiem, słowem, spotkaniem.

Śpiewając o śmierci dowartościowujemy limitowane życie. W pędzącym, rozgorączkowanym świecie przypominamy, o tym, o czym pozornie lepiej nie pamiętać: Człowieku, jest granica, za którą czasu już naprawdę nie będzie. Żyjesz, więc teraz masz czas. Brak czasu - to właśnie śmierć.

Śmierć jest ograniczeniem naszego czasu, a wszystko co limitowane zyskuje na wartości.

źródło: Ewa Baran