CUNABULA to formacja, która powstała w stolicy Litwy – Wilnie. Występy na żywo wprowadzają słuchaczy w stan strachu i hipnozy. Ich muzyka jest pełna mroku, atmosfery jak i ciężkich, miażdżących gitarowych riffów wypełnione raz delikatnym, innym razem zaś potężnym growlem. Próbując kategoryzować muzykę zespołu CUNABULA można stwierdzić, że granice stylistyczne nie istnieją. To eklektyczna mieszanka, bowiem zawiera post-metal, sludge metal, muzykę progresywną, ambientowe tła, a nawet black metalowe elementy.

Już wkrótce litewska grupa wyda swój długo wyczekiwany debiutancki album pod tytułem „The Weight of Sleep". Muzykę na to wydawnictwo zarejestrowano w kilku studiach nagraniowych: Lapės Records (perkusja), Black Box Recordings (wokale), Agirdi Audio (gitara i bas). Za miks i mastering odpowiada Łotysz, Gints Lundbergs, który w swoim portfolio ma współpracę między innymi z Dissection, Frailty, czy też Skyforger. Okładkę płyty stworzył Nojus Petrauskas.

Premiera albumu "The Weight of Sleep" zaplanowana jest na 11 sierpnia 2023 roku. Płyta CD ukaże się nakładem Sleaszy Rider SRL (pre-order). Album zostanie wydany również na winylu dzięki amerykańskiej wytwórni Adirondack Black Mass.


Tracklista:

1. Bruxa
2. Drown to Become Water
3. We Are the Prey
4. The Weight of Sleep
5. Silent Somber Suns
6. Sh'eenaz

źródło: Solid Rock PR

Witajcie, kolejna środa przed nami ! "Rock Rolla" audycja na antenie www.proradio.pl start godz. 21.00 ! Greta Van Fleet, Mick Jagger, The Cult, Alice Cooper, Motorhead oraz łączenie z Londynem i Andrzejem Czaplewskim który opowie nam o nowe małej płytce zespołu ATAN. Zapraszam.

Lista utworów:

The Cult- Sun King
The Cult- Sweet Soul Sister
Mick Jagger- Lonely At The Top
Mick Jagger- Hard Woman
The Rolling Stones- Just Your Fool
The Rolling Stones- Hoo Doo Blues
Greta Van Fleet- Fate Of The Faithfull
Greta Van Fleet- The Falling Sky
Alice Cooper- Whit Line Frankenstein
Atan- Athanasy
Atan- Amends
Arshenic- Red
Andrzej Citowicz- Innocent No More
Motorhead- Rosalie
Motorhead- Sacrifice
you.Guru- Wild Telescope
you.Guru- Unotouchable Smooth Skin
Joe Bonamassa- Notches
Joe Bonamassa- The Heart That Never Waits
Joe Bonamassa- The Clocks

Utwór został pierwotnie skomponowany w 2021 roku, kiedy pracowałam nad ścieżką dźwiękową do filmu dokumentalnego o Wenecji.

Mieszkałam kilka tygodni w tym zaczarowanym mieście i ogromną część mojego pobytu spędziłam na wodzie – przemieszczając się z jednego miejsca do drugiego na łodziach różnej wielkości.

Nigdy wcześniej nie doznałam czegoś takiego, więc na początku czułam zarówno podekscytowanie, jak i zawroty głowy, próbując zrozumieć i nadążyć za tempem fal. Powoli stało się to tak naturalne, że powrót na ląd wydawał się dziwny i nowy. Woda wydawała mi się taka cicha i wolna, a co najważniejsze ponadczasowa - niezdolna do pośpiechu.

To uczucie bardzo we mnie tkwiło i trwało o wiele dłużej niż mój pobyt w Wenecji. Jakiś czas później, pracując nad partyturą, pomyślałam, żeby te odczucia uwiecznić dźwiękiem.

To tutaj ma swój początek „The Boat”. Naszkicowałam pierwszą wersję, która wtedy zawierała tylko akustyczne pianino i odrobinę pizzicato kontrabasu. Odłożyłam ten utwór, na przynajmniej rok, z mocnym przekonaniem, że chciałbym, aby znalazł się na moim solowym albumie. Wróciłam do niego zeszłej jesieni, ze świeżą głową i jasnym wyobrażeniem tego, o czym będzie moja nowa płyta. Wszystko przesiąknięte było immersyjną materią zespołu smyczkowego, który nagraliśmy w dużej sali Polskiego Radia w Warszawie.

„The Boat” to opowieść o ponadczasowości i konsekwencji. O odnajdywaniu ukojenia w powtarzalnym ruchu i przepływie wody, obcowaniu z naturą i odpuszczaniu oczekiwań.

To bardzo hipnotyczna melodia, miękka i łatwa, ale także nieuchwytna i krucha.

W kwietniu 2023 ja i mój przyjaciel - francuski reżyser Neels Castillon zostaliśmy zaproszeni przez Bowmore'a do spędzenia czasu na Islay w Szkocji, aby stworzyć teledysk do utworu, inspirowanego wyjątkową naturą wyspy i jej duchem. Potraktowałam to jako dobrą okazję, by ponownie przemyśleć swoje pomysły na temat utworu i znaleźć odpowiedni język wizualny dla tak delikatnej melodii.

Postanowiliśmy skupić się nie tylko na obrazie, ale także na otaczających nas dźwiękach, które nagraliśmy i umieściliśmy w oryginalnym utworze. Byłam zahipnotyzowana szkockim krajobrazem i jego przyjazną atmosferą, która sprawiła, że spojrzałam na „The Boat” z zupełnie innej perspektywy. – Hania Rani


źródło: FABRYKA ROZGŁOSU

Wydany w 1990 roku album „Baśnie", był fonograficznym debiutem zespołu Collage, który niemal natychmiast wzbudził szerokie zainteresowanie twórczością grupy nie tylko w Polsce, ale także poza jej granicami. Na płycie, z jednej strony znalazło się kilka utworów, które już we wcześniejszych wersjach były znane słuchaczom z anteny radiowej (jak: „Ja i ty", „Kołysanka" czy „Rozmowa"), z drugiej rozbudowane kompozycje, które jeszcze bardziej pokazały progresywne ambicje Collage. Takie wielowątkowe utwory jak tytułowy, nie tylko na stałe weszły do koncertowego repertuaru grupy, ale też zajęły ważne miejsce w historii polskiej muzyki rockowej. Tym malowniczym dźwiękom towarzyszyły poetyckie teksty Wojtka Szadkowskiego.

„Baśnie" to także jedyny album grupy, na którym obok twórców zespołu, perkusisty Wojtka Szadkowskiego i gitarzysty Mirka Gila (w tamtym czasie głównych kompozytorów Collage), można usłyszeć głos Tomka Różyckiego, gitarę basową Przemka Zawadzkiego oraz instrumenty klawiszowe - biorącego już gościnnie udział w sesji - Jacka Korzeniowskiego.

Choć „Baśnie" to jedyny w dorobku Collage album polskojęzyczny, paradoksalnie otworzył też grupie drzwi do międzynarodowej kariery, czego dowodem była wydana w 1992 roku edycja przygotowana przez włoską wytwórnię Subteranea Records. Dzisiaj „Baśnie" cieszą się statusem absolutnie kultowego wydawnictwa, czego dowodem są astronomiczne ceny, jakie osiąga na aukcjach oryginalne winylowe wydanie płyty.

Po sukcesie debiutanckiego albumu i coraz większemu zainteresowaniu twórczością grupy Collage poza granicami Polski (album „Nine Songs Of John Lennon" z 1992 roku, nie tylko pojawił się na rynkach europejskich dzięki wytwórni SPV Poland, ale doczekał się także edycji wydanych w Japonii czy Korei Południowej), grupa podpisała kontrakt z holenderską wytwórnią SI Music, na mocy którego wiosną 1994 roku muzycy pojawili się w Markant Studios, w holenderskiej miejscowości Heeze, gdzie zarejestrowali materiał na płytę, która nie tylko okazała się najważniejszą w dorobku zespołu, ale do dziś określana jest mianem jednej z najważniejszych płyt rocka progresywnego lat dziewięćdziesiątych na świecie.

Album rozpoczyna efektowny utwór „Heroes Cry", z niezapomnianym tematem klawiszowym granym przez Krzysztofa Palczewskiego i niezwykłym bogactwem aranżacyjnym. „Moonshine" z jednej strony przynosi rozbudowane kompozycje, pokazujące kompozytorski i aranżacyjny kunszt jej twórców (jak: „In Your Eyes", „Wings In The Night" czy utwór tytułowy), z drugiej nie brak dźwięków z rockową mocą („The Blues") czy pokazujących także zdolność tworzenia prostych, a przy tym niezwykle melodyjnych utworów (jak: „Lovely Day" czy „War Is Over"). Co więcej, to właśnie na płycie „Moonshine" znalazł się największy przebój zespołu - utwór „Living In The Moonlight".

Choć za teksty na tej płycie - jak zwykle - przede wszystkim odpowiadał Wojciech Szadkowski, swój wkład miał też wokalista Robert Amirian. „Moonshine" okazał się także szczytowym osiągnięciem składu, który obok perkusisty Wojtka Szadkowskiego, gitarzysty Mirka Gila, tworzyli wspomniani wokalista i gitarzysta akustyczny Robert Amirian, klawiszowiec Krzysztof Palczewski oraz basista Piotr Mintay Witkowski.

„Moonshine" bez wątpienia rozpoczął światową karierę Collage, czego efektem były liczne koncerty w Europie (a później także po drugiej stronie Atlantyku), zaś sam album doczekał się wydań nie tylko w Polsce i na rynku europejskim, ale także w Japonii, Korei Południowej czy Rosji. Okładkę płyty ozdobił obraz autorstwa Zdzisława Beksińskiego.

źródło: Mystic Production