Pierwszym singlem zapowiadającym płytę jest utwór „Soothing”, do którego powstał klip wyreżyserowany przez samą Laurę: http://smarturl.it/LauraMarlingSoothing  

Płyta „Semper Femina” w większości powstała podczas trasy promującej album „Short Movie”. Laura opowiada: „Zaczęłam pisać „Semper Femina” tak, jakby mężczyzna pisał o kobiecie, a potem pomyślałam, że to nie mężczyzna, tylko ja. Nie potrzebuję udawać kogoś innego, żeby pokazać sposób, w jaki patrzę na kobiety, również na siebie.”

Niedawno Laura Marling zaangażowała się w kwestię pracy kobiet w studio nagraniowym. W dyskusjach zatytułowanych „Reversal of the Muse”, które pojawiły się w sieci w formie podcastów, udział wzięli: HAIM, Karen Elson, Vanessa Parr, Dolly Parton, Shura i Emmylou Harris. Zaproszeni rozmawiali np. o tym, czy brak kobiet w otoczeniu studyjnym zmieniłby cokolwiek, w tym co powstaje w studio.

„Semper Femina” to szósty album Laury w ciągu 9 lat. To płyta, która pyta jak społeczeństwo odbiera seksualność i płeć, ale bez szukania konkretnych odpowiedzi. Zachowuje otwartość i wyraża własną  drogę autorki do odkrywania siebie i swojego rozwoju jako artystki.

Mystic Production

NADMIAR powstał  w  maju  1994  roku  w  Pile,  skupiając  ludzi  o  zróżnicowanych  fascynacjach  muzycznych – stąd  nazwa  zespołu.  Grupa  jest   laureatem festiwali: „RAWA BLUES” - Nagroda Publiczności, , „BLUES NAD BOBREM” – wyróżnienia indywidualne, „SKIERNIEWICKA NOC BLUESOWA”. Do tej pory zespół zagrał blisko 1000 koncertów (w tym również za granicą – Niemcy), biorąc udział w festiwalach:  „Blues  nad  Piławą”,  „Noc  Bluesowa”  w  Rawie  Mazowieckiej,  „RAWA BLUES”  w  Katowicach,  „Bluestracje”  w  Chorzowie,  „Blues  Express”  w  Zakrzewie, „Blues Meeting” w Toruniu występując u boku gwiazd polskiej jak i światowej sceny bluesowej. Zespół ma też w swoim dorobku nagrania dla TVP 2, telewizji lokalnych, rozgłośni radiowych.
Obecnie  zespół  tworzą:  Damian  Michalski – śpiew,  Maciej  Maciołek – gitara basowa,  Marcin  Żmuda – gitara,  Szymon  Szopiński - perkusja,  Sławomir  Szpot – gitara.
W kwietniu ubr. zespół wydał kolejną płytę zatytułowaną „IMPREZA”.

Mikołaj do fanów jedynej i niepowtarzalnej Kate Bush, przyszedł w 2016 roku nieco wcześniej. Dokładnie w piątek 25 listopada. Tego dnia ukazało się koncertowe wydawnictwo tej wybitnej artystki, zatytułowane "Before The Dawn".
 
Kate Bush przez wiele lat nie rozpieszczała fanów swoją osobą. Nagrywała rzadko, nie występowała w ogóle. Dlatego cały muzyczny świat w marcu 2014 roku zelektryzowała wiadomość o tym, że Angielka zaplanowała 15 koncertów w londyńskiej hali Hammersmith Apollo. Bilety rozeszły się w takim tempie (w 15 minut; witryna Bush nie wytrzymała milionów fanów, próbujących zamówić wejściówki online), że do listy występów dodano jeszcze pięć. We wrześniu 2014 roku Kate dała pierwszy koncert od 1979 roku!
 
Reakcje na koncerty Kate Bush były entuzjastyczne. Chwalono zarówno jej formę wokalną, jak i imponującą oprawę występów, przygotowaną z dokładnością do najdrobniejszego detalu. Pochwały zebrali też wspierający artystkę muzycy.
 
Na szczęście dla tych, którzy w Londynie być nie mogli, występy były rejestrowane, a efektem tego jest właśnie wydawnictwo "Before The Dawn". Ukaże się na trzech kompaktach i czterech winylach. Kate zadbała o to, aby na kompakcie odpowiednio został oddany konceptualny charakter koncertów. Pierwsze CD kończy się utworem "King Of The Mountain", który jest pomostem dla kompozycji "The Ninth Wave" z kompaktu drugiego.
 
Za produkcję odpowiada Kate Bush. Artystka nie zgodziła się na żadne poprawki czy "dogrywki". Wszystko na płytach brzmi, tak jak podczas koncertów.
 
Ci, którym było już dane usłyszeć "Before The Dawn", padają przed płytą na kolana. "Powrót Kate Bush na scenę był oszałamiający", "To najważniejsza brytyjska artystka", "Kate Bush przywróciła dla nas niesamowitą magię", "Triumfalny powrót jednej z największych, najbardziej oryginalnych gwiazd muzyki", "Wizjonerskie występy były nie z tego świata" – to tylko kilka z setek opinii, jakie pojawiły się po serii londyńskich koncertów w "The Sun", "Evening Standards", "The Times", "Observer", "The Sun", "The Guardian".

Warnwr Music Poland

Piąta płyta zespołu Dogbite znanego między innymi z muzyki do filmu Marka Koterskiego „Dzień Świra”. Album „5” to zestaw energetycznych, melodyjnych utworów wpadających w ucho i zapadających w pamięć. Na płycie nie brakuje znaków szczególnych Dogbite, czyli gitarowego brzmienia i chóralnie odśpiewanych refrenów gwarantujących doskonałą zabawę na koncertach. Za mix odpowiada Piotr „Dziki” Chancewicz, który pojawia się również gościnnie na płycie.

„Od lat muzyka daje nam siłę i energię, której nie da się z niczym porównać. To ona napędza nas do działania, pozwala dawać z siebie wszystko i jesteśmy przekonani, że to słychać na nowej płycie. Każdy, kto chciałby poczuć endorfiny we własnej krwi powinien kupić płytę i wybrać się na nasz koncert.” – mówią muzycy Dogbite.

Grupa Dogbite pojawiła się na rynku fonograficznym 2002 roku promując swoim utworem słynny film Marka Koterskiego „Dzień świra”. Zespół ma na koncie pięć płyt autorskich. Pierwsze sukcesy grupy przypadają na okres 2002-2005, kiedy to wspomniany utwór „Dzień Świra” ale również „Gizela”, „Regałowy” „Hej Mała” zajmowały pierwsze miejsca list przebojów w radiostacjach i telewizjach muzycznych. Pierwsza płyta pt. „Ugryzł Mnie pies, czyli psy, koty i inne kłopoty”(2003) zebrała bardzo pozytywne recenzje w prasie branżowej. Podobnie było z drugim wydawnictwem pt.: „Turboepka” (2005) Dogbite koncertował wówczas na wszystkich ważniejszych rockowych imprezach w kraju, takich jak np. Przystanek Woodstock, Finał WOŚP, czy Jarocin.
W 2007 roku grupa Dogbite zawiesiła działalność, chwilę po zakończeniu nagrań na trzecie wydawnictwo o tytule „Anatra Guardia”. Było to związane z „niepoprawnym” politycznie, jak na tamte czasy, pierwszym singlem z płyty. Tytułowy utwór, wydany na singlu razem z teledyskiem, okazał się na tyle obrazić ówczesną ekipę rządzącą, że zespół został zdjęty z anten radiostacji i telewizji właściwie z dnia na dzień. Dzieła zniszczenia dopełniła emisja teledysku w „Szkle kontaktowym” na antenie TVN. Nie tylko ten utwór zniknął z mediów, ale również wszystkie poprzednie. Stało się to w kraju, w którym podobno cenzura nie istnieje. Płyta została jednak wydana po 7 latach przez Fonografikę, jako reedycja tzw. "zakazanego albumu" .

Fonografika