Grzegorz Kupczyk, jeden z najpotężniejszych głosów polskiego heavy metalu, to obecnie również jeden z najbardziej zapracowanych artystów na polskiej scenie muzycznej. Muzyk, który w zeszłym roku świętował czterdziestolecie swojej działalności artystycznej, nie zwalnia tempa.

Dziś ukazuje się nowy studyjny album CETI. Płyta, której tytuł sygnowany jest nazwą formacji, jest dwunastym już krążkiem w dorobku tej grupy. Płytę promują dwa utwory: singiel "Zaraza" oraz numer "Pajac".

Album wydany jest w limitowanej edycji 2 CD DG z bonusową płytą koncertową. Na dodatkowym krążku znajduje się zapis występu CETI z grudnia zeszłego roku z warszawskiego Remontu oraz dwa nagrania koncertowe z poznańskiego klubu U Bazyla. Poznański koncert był ostatnim występem z udziałem Marii Wietrzykowskiej, natomiast w utworze "Jaki był ten dzień" gościnnie zagrał Wojtek Hoffmann i Bogusz Rutkiewicz.

"Na pewno inna, bardziej zadziorna" - tak o całej płycie mówi Grzegorz Kupczyk i kontynuuje - "Smaku dodaje fakt, iż spotykaliśmy się regularnie podczas obostrzeń i aby nie tracić czasu na narzekanie i tkwienie w bezczynności, postanowiliśmy przygotować nowy materiał. Kompozytorem i głównym aranżerem jest Tomek Targosz, ja jak zwykle zająłem się stworzeniem linii melodycznych oraz tekstami."

To pierwsza płyta CETI bez udziału Marii Wietrzykowskiej, szeregi formacji zasilił natomiast nowy perkusista, Piotr Szpalik, a reszta zespołu to: Bartosz Sadura (gitara), Jakub Kaczmarek (gitara), Tomasz Targosz (bas) oraz Grzegorz Kupczyk (wokal).

Grupa CETI powstała w 1989 w Poznaniu i ma na swoim koncie 12 płyt studyjnych, za krążek "Oczy Martwych Miast" (2020) formacja nominowana została do Fryderyków w kategorii Album Roku Metal. Zespół założył Grzegorz Kupczyk wraz z Marią Wietrzykowską, który w trakcie swojej muzycznej kariery współpracował też z takimi formacjami jak m.in. Turbo, Aion, Panzer X, Esqarial, Kruk i Non Iron.

Lista utworów:

CD 1:
1. Głos krwi
2. Horyzont życia
3. Zaraza
4. Adrenalina
5. Portret
6. Pajac
7. Posłańcy
8. Syn przestworzy
9. Po drugiej stronie życia

CD 2:
1.Zapowiedź i intro
2. Kamienne piekło
3. Machina chaosu
4. Już nie z tobą
5. Cienie
6. Oczy martwych miast
7. Kometa Halley'a
8. Fałszywy Bóg
9. Szalony Ikar
10.Poza czasem
11. Sztuczne oddychanie
12. Iluzjoniści fałszu
13. Horyzont życia
14. Linia życia
15. Dorosłe dzieci
16. Ach! Nie bądź taki śmiały
17. Kawaleria Szatana II
18. W dolinie światła
19. Jaki był ten dzień

źródło: Metal Mind Productions

Zapraszam do wysłuchania wywiadu z muzykiem zespołu Gardenia.

Neuroza to choroba spowodowana zaburzeniami czynności układu nerwowego, związana z sytuacjami stresowymi współczesnego świata. "Neuroza" to także tytuł płyty warszawskiego zespołu Gardenia.

Już okładka wprowadza nas w neurotyczną atmosferę muzyczną albumu. Metaforycznie, zostajemy wprowadzeni w środek umysłu, pod czujnym okiem opatrzności - a może Wielkiego Brata? Neurozy bywają różne, charakteryzują się przede wszystkim zmiennością nastrojów. Taka też różnorodna stylistycznie i brzmieniowo jest muzyka na płycie. Znajdujemy tu motoryczny „Pokój Przemian", jazzujące „Wymyślone Przedmioty", minimalistyczne „Schody" , depresyjne „Zabij Przeszłość", ciężką mantrę „Dzisiaj Nie Liczy Się Nic". Płyta zabiera nas w podróż przez niespokojne stany psychiki współczesnego człowieka. Odnajdując w nich własne doświadczenia, uświadamiamy sobie, jak wielu z nas przeżywa dramatyczne, niebezpieczne godziny, trwając w Pokoju Przemian, nieustannie próbując znaleźć z niego wyjście.

Gardenia powstała w 1987 roku w Warszawie. W następnym roku wydała swoją debiutancką (analogową) płytę w wytwórni Pronit. W latach 80. i 90. sporo koncertowała zarówno w małych klubach, jak i na dużych festiwalach m. in: Róbrege i Jarocin. Jej styl muzyczny krytycy zaliczyli do gatunku "psychodelicznego punku" lub też "zimnej fali". Najbardziej znanym utworem granym w radio były "Papierosy i zapałki".

Gardenia mniej lub bardziej intensywnie działa do dziś, obecnie grając w swoim pierwotnym składzie: Radosław Nowak - śpiew, Alek Januszewski - gitara, Przemysław Wójcicki - bas, Mariusz Radzikowski- perkusja. "Neuronia" to szósty studyjny album Gardenii. Ostatni pt. "Czarny gotyk" miał swoją premierę w styczniu 2018 roku.

Dziś o 17 premiera wizualizacji do utworu „The Cruellest Goodbye”, w którym na gitarze zagrał Al Di Meola: https://youtu.be/mVKDuEmiRxA

Tarja Turunen i Torsten Stenzel ogłosili, że 25 marca ukaże się trzeci singiel promujący album projektu Outlanders. Będzie to cover utworu Depeche Mode „World In My Eyes” z udziałem Vernona Reida, gitarzysty Living Colour.

Tarja Turunen, legendarna sopranistka i Torsten Stenzel, pionier muzyki elektronicznej, połączyli siły w projekcie Outlanders. Tarja pragnęła stworzyć coś niezwykłego i tak powstał album, który łączy chłodne elektroniczne bity z jej emocjonalnym, klasycznie wyszkolonym głosem i wyjątkowymi gitarami. Te trzy elementy są stałe i równoważne we wszystkich kompozycjach. Premierę albumu poprzedzi seria publikacji 8 utworów. Każda kompozycja przedstawia wyjątkowego gitarzystę. W nagraniu albumu udział wzięli Al Di Meola, Joe Satriani, Jennifer Batten, Steve Rothery, Mike Oldfield, Walter Giardino, Ron „Bumblefoot” Thal, Vernon Reid, Trevor Rabin i Marty Friedman.

Materiał został w dużej mierze nagrany i zmiksowany na karaibskiej wyspie Antigua w ciągu ostatnich 10 lat. Dźwięki Outlanders są mistyczne i różnorodne. To przeciwieństwa, które się przyciągają, tworząc niepowtarzalny styl.


źródło: MYSTIC PRODUCTION

Jedna z najbardziej wyczekiwanych płyt 2022 roku. Duet Tears For Fears wraca z „The Tipping Point”.

Brytyjski duet Tears For Fears wydaje pierwszy studyjny album od 17 lat. „The Tipping Point” to zdaniem wielu wpływowych mediów, w tym Pitchforka, Vulture czy Stereogum, jedna z najbardziej wyczekiwanych płyt 2022 roku. To śmiałe, piękne i pełne siły brzmienie duetu, który tworzą Roland Orzabal i Curt Smith.

W październiku 2021 roku zespół zaprezentował pierwszy, a zarazem tytułowy utwór „The Tipping Point” o cierpieniu po stracie bliskiej osoby, która odeszła po długiej chorobie.

Drugim singlem był „No Small Thing”, do którego teledysk ukazuje konflikt między indywidualnymi wolnościami a zbiorą odpowiedzialnością.

Ostatni numer promujący dzieło, „Break The Man”, traktuje o sile kobiety, upadku patriarchatu i potrzebie damsko-męskiej równowagi na świecie. Towarzyszący teledysk zainspirowany został tekstem utworu. Klip przedstawia patriarchalną rzeczywistość; miejsce niekończących się hierarchii, zbudowanych na ślepym poświęceniu i niepewnych strukturach. Z wewnątrz ten świat wydaje się nieskończony, ale z zewnątrz to zaledwie zabawka w dłoni naszej Matki Ziemi.

Tears For Fears to jeden z kultowych zespołów lat 80. Grupa sprzedała ponad 30 milionów płyt i wylansowała takie single, jak „Shout”, „Everybody Wants To Rule The World”, „Mad World”, „Sowing The Seeds Of Love” czy „Woman In Chains”. Duet zadebiutował w 1983 roku płytą „The Hurting”, na której znalazły się hymny „Mad World”, „Change” i „Pale Shelter”. Drugi album „Songs from the Big Chair” (1985) zapewnił grupie nagrodę BRIT za „Everybody Wants to Rule the World” i pięciokrotnie pokrył się platyną, docierając na szczyt zestawienia Billboard Top 200. Ostatnią płytą Tears For Fears w latach 80. była „The Seeds of Love” (1989). Następnie ukazały się wydawnictwa „Elemental” (1993), „Raoul and the Kings of Spain” (1995) oraz „Everybody Loves a Happy Ending” (2004). W 2013 roku Tears For Fears wrócili z pierwszym nagraniem od dekady, coverem „Ready to Start” Arcade Fire.
Piosenki Tears for Fears były wykorzystywane jako sample przez takich artystów jak The Weeknd, David Guetta czy Kanye West, a swoje interpretacje przebojów duetu przedstawili chociażby Lorde, Adam Lambert i Disturbed. Ponadto utwory zespołu usłyszeć można w filmach „Donnie Darko” i „Straight Outta Compton” czy serialach „Prawo ulicy” i „Mr. Robot”.


źródło: Universal Music