Przygotujcie się na doskonałe, nowoczesne brzmienie gitar i doznania dźwiękowe, które zapadną w Wasze serca i dusze. Już teraz możecie posłuchać singla „Donikąd drzwi" na platformach streamingowych i oficjalnej stronie internetowej zespołu.

Singiel zespołu Roan „ Donikąd drzwi", zapowiada reedycję jednego z najbardziej kultowych rockowych albumów lat 90tych - premiera albumu „ Ogień" już 04.09.2023


Polski zespół rockowy założony w 1991 roku w Solcu Kujawskim, od początku działalności charakteryzujący się łatwością łączenia różnych stylów muzycznych: punk, rock i reggae.

Zespół zadebiutował na festiwalu w Jarocinie w 1991r., gdzie zdobył trzy nagrody. W roku 1992 jako drugi zespół wziął udział w tworzącej się akcji Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, a rok później wydał debiutancki album „Ogień", który zdobył dużą popularność i uznanie (przeboje „To co czujesz", „Chodźmy tam, gdzie jest ogień"). W 1996 Roan nagrał swój największy przebój „Ten zimowy czas" z udziałem między innymi Piaska, Nazara i Andrzeja Krzywego. Dwukrotnie grał koncerty w USA, między innymi w Nowym Jorku (1998) i Los Angeles (2000).

Od 2006 r. zespół regularnie koncertuje w Chinach, gdzie określany jest przez media jako zespół- ambasador muzyki rockowej w Kraju Środka. W styczniu 2017 i 2018 r. zagrał w Szanghaju, Pekinie i Ningbo 4 koncerty w ramach finału WOŚP z udziałem Jurka Owsiaka i nawiązał współpracę z chińskim wokalistą Da Shu.

Roan zagrał też 14 koncertów w ramach akcji „Narkotyki na śmietniki" i stworzył akcję profilaktyczną, łączącą koncerty rockowe z walką z uzależnieniami pn. „Hejtujemy dopalacze". Zespół wystąpił na festiwalu Przystanek Woodstock w 2015 i 2018 roku.

źródło: Agora Muzyka

23 czerwca ukazał się długo oczekiwany album „OUTLANDERS" sygnowany przez Tarję Turunen i Torstena Stenzela. OUTLANDERS to projekt, który stworzyli wspólnie Tarja Turunen, legendarna sopranistka i Torsten Stenzel, pionier muzyki elektronicznej. Gościnnie dołączyli do nich światowej sławy gitarzyści i jedna świetna gitarzystka. Tarja pragnęła stworzyć coś niezwykłego i tak powstał album, który łączy chłodne elektroniczne bity z jej emocjonalnym, klasycznie wyszkolonym głosem i wyjątkowymi gitarami. Te trzy elementy są stałe i równoważne we wszystkich kompozycjach. Każdy utwór przedstawia wyjątkowego gitarzystę. W nagraniu albumu udział wzięli Al Di Meola, Joe Satriani, Jennifer Batten, Steve Rothery, Mike Oldfield, Walter Giardino, Ron „Bumblefoot" Thal, Vernon Reid, Trevor Rabin i Marty Friedman. Materiał został w dużej mierze nagrany i zmiksowany na karaibskiej wyspie Antigua w ciągu ostatnich 10 lat. Dźwięki Outlanders są mistyczne i różnorodne. To przeciwieństwa, które się przyciągają, tworząc niepowtarzalny styl.


Album „Outlanders" ukazał się jako CD i LP w kolorze niebieskim.


Lista utworów:


1. Outlanders (feat. Walter Giardino)
2. Closer To The Sky (feat. Trevor Rabin)
3. The Cruellest Goodbye (feat Al Di Meola)
4. World In My Eyes (feat. Vernon Reid)
5. Mystique Voyage (feat. Steve Rothery)
6. The Sleeping Indian (feat. Joe Satriani)
7. Land Of Sea And Sun (feat. Marty Friedman)
8. 1971 (feat. Walter Giardino)
9. We Own This Sky (feat. Bumblefoot)
10. Never Too Far (feat. Mike Oldfield)
11. Echoes (feat. Jennifer Batten)
12. A Peaceful Place (Return To The Oasis) (feat. Walter Giardino)


źródło: MYSTIC PRODUCTION

?????! ????????!

Z ogromną przyjemnością, pragniemy poinformować Państwa, iż do grona Redakcyjnego Pro-Radia, dołączył Redaktor Jerzy Szlachta, którego bardzo serdecznie witamy na pokładzie.

Oznacza to, że na antenie naszego radia, pojawi się nowa, premierowa audycja ????? ?????. Długoletnie doświadczenie i ogromna wiedza Jerzego, z pewnością zagwarantują wysoki poziom audycji. Bardzo serdecznie Państwa zapraszamy na premierowe wydanie audycji

5 lipca, od godz.21:00-23:00 


Zostań patronem radia, które nadaje świetną muzykę: https://patronite.pl/Pro-radio


https://www.proradio.pl/

Wersja winylowa płyty „Call the Distant” zawiera 7 utworów dostosowanych długością trwania do możliwości technicznych nośnika.

Tracklista:  

Side A
1.   Academy of Fear 
2.     Nobody Wins
3.     Santa Catalina
4.     S.A.D

Side B
5.    The Night (Out of the Shadows) 
6.     Road to Orient
7.     Black Keys
 
Każdy kupujący otrzyma także plik cyfrowy z całą płytą w wersji high definition.  Z okazji premiery winylowej wersji albumu ukazał się teledysk do utworu „Road to Oriènt” zrealizowany częściowo na Majorce i na … warszawskich Siekierkach. https://youtu.be/0x5gis-mSNU

„Call The Distant” to album o wyjątkowym, międzynarodowym rodowodzie. W pracach nad płytą wzięli udział artyści, muzycy i inżynierowie dźwięku pochodzący z Polski, Hiszpanii, Kuby, Wielkiej Brytanii i USA. Nagrania prowadzone były w Polsce oraz USA, jednak główną ich część zrealizowano na Majorce, z towarzyszeniem symfoników Palma de Mallorca, stolicy archipelagu Balearów. 

Pomysłodawcami projektu są autor muzyki Tomasz Kudelski oraz producent Jacek Szabrański.  KUDELSKI: Call the Distant została zarejestrowana w miejscowości Bunyola na Majorce. Stamtąd prowadzi droga do zagubionej w górach wioski Orient. Po skończeniu nagrań, w sobotni poranek, pobiegłem do Orièntu tam i z powrotem przez przełęcz i był to najbardziej zmysłowy bieg mojego życia. Stąd kompozycja, która miała roboczy tytuł "Kaszmir" (nieprzypadkowo zresztą) ostatecznie otrzymała tytuł „Road to Oriènt”. Z Orièntu pochodzi też "Kiko", który z techno DJ-a przemienił się w kompozytora alternatywnych oper. Zagrał w tym utworze piękne solo na skrzypcach. Z jakiegoś powodu jest to utwór, który darzę największą sympatią ze wszystkich z „Call the Distant”. Może dlatego, że zawsze miałem słabość do rocka inspirowanego bliskim wchodem. Gdzieś po cichu wyobrażam sobie momentami, że to leży nie tak znowu daleko od kompozycji Bourree Jona Lorda, a ja plumkając na ukulele stoję w delikatnym cieniu pewnego człowieka w czerni. Dzięki nieocenionej pomocy Jacka Szabrańskiego powstał też klip, wspierający premierę „Call the Distant” na winylu. Główną rolę gra tu tytułowa droga do Orièntu i sam Oriènt. A ja zostałem tam przeniesiony dzięki Łukaszowi Kaugan, który okolice warszawskich Siekierek przekształcił w bezdroża Majorki.

Tomasz Kudelski - kompozytor – perkusista związany od początku z warszawskim zespołem Love De Vice z którym nagrał dotychczas 3 albumy studyjne oraz jedno wydawnictwo koncertowe. 

Jacek Szabrański  - producent muzyczny, aranżer, kompozytor i songwriter. Współzałożyciel i wieloletni członek zespołu The Car Is On Fire (nagroda Fryderyk 2006 za najlepszy album muzyki niezależnej), założyciel zespołu Nerwowe Wakacje oraz współtwórca kolektywu muzycznego No Cześć. Kompozytor muzyki do spektakli teatralnych. Współzałożyciel oficyny wydawniczej Wytwórnia Krajowa. Właściciel, inżynier dźwięku i realizator miksów w Latające Studio.

Album można zamówić przez stronę https://tomekkudelski.com

https://www.youtube.com/channel/UCFNfmc9sdDu57-kI4tPikVQ
https://www.facebook.com/kudelski/
https://www.instagram.com/kudelski_music/

www.tomekkudelski.com

Hania Rani zapowiada swój nowy album Ghosts, na którym na pierwszy plan wysuwają się jej teksty, muzyka i piękny wokal, a także goście specjalni: Patrick Watson, Ólafur Arnalds i Duncan Bellamy (Portico Quartet).

Kiedy Hania Rani ponownie zaprezentowała się wiosną tego roku z utworem "Hello", wstępnym zwiastunem jej niezapowiedzianego jeszcze wtedy, nowego albumu Ghosts, najprawdopodobniej zaskoczyło to wielu, którzy pokochali jej twórczość. Nieziemska, ale optymistyczna, frywolna melodia, wymowne klawisze Rhodesa, błyszczące syntezatory i pulsujące rytmy nie wskazywały na styl New Classical, z którym czasami jest kojarzona.

Ale każdy, kto widział Rani na żywo w ciągu ostatnich dwóch lat, może potwierdzić, że muzyka Rani nieustannie ewoluuje i, tak jak sugeruje tytuł albumu, wielokrotnie i z wdziękiem przechodzi między muzycznymi światami: jako kompozytorka, wokalistka, autorka tekstów i producentka.

Ghosts udanie rozwija koncepcje obecne na poprzednich albumach Esja i Home z rozszerzoną, ale wciąż minimalną konfiguracją fortepianu, klawiszy, syntezatorów (przede wszystkim jej Prophet) i zawiera więcej jej tajemniczego, urzekającego głosu.

Jak sama nazwa wskazuje, album czasami jest nieziemski, a nawet eteryczny, a te cechy podkreśla islandzki aranżer / członek Hjaltalín Viktor Orri Árnason (Jóhann Jóhannsson, Hildur Guðnadóttir, Hauschka) i odpowiedzialny za mixy Greg Freeman (Peter Gabriel, Goldfrapp, Portico Quartet). Jednak jego duch jest ciepły, zachęcając do ambitnego podwójnego albumu, który rozwija się w znakomitym tempie, w oparciu o odkrywcze, nowatorskie występy na żywo, takie jak transmisja na żywo z 2022 roku z prestiżowego paryskiego Les Invalides, którą do tej pory ma 3,7 miliona wyświetleń.

"Uwielbiam długie albumy" - mówi Rani - "i chciałbym, aby ludzie słuchali tego jako koncertu, ponieważ jest on w rzeczywistości ukształtowany w ten sposób".

Ghosts to także album z gośćmi, do Rani dołącza basista i moogista Ziemowit Klimek, który pojawił się także na Home. Patrick Watson tchnął nieziemskie życie w eteryczny "Dancing with Ghosts", a Duncan Bellamy z Portico Quartet dodał istotne pętle do misternie skonstruowanego "Don't Break My Heart", a także do opanowanego "Thin Line". Również "Whispering House" - napisany i nagrany z jej przyjacielem, Ólafurem Arnaldsem - rzuca spokojne, nieuchronne zaklęcie, podobnie jak lekko barokowa "Nostalgia", podczas gdy "The Boat" wyczarowuje rozwijającą się atmosferę Music For Animals Nilsa Frahma, a "Komeda" miłość do Pink Floyd. Wielowarstwowy "Moans", rozkwitająca "Utrata" a delikatnie dramatyczny "A Day in Never" emanuje posępnymi, ale czarującymi smyczkam, A Moon Shaped Pool, w dużej mierze improwizowany "24.03" faluje niekończącymi się załamaniami syntezatorów ".


Teksty są częściowo inspirowane dwumiesięcznym pobytem w małym studiu w szwajcarskich górach, gdzie Rani pracował nad ścieżką dźwiękową do filmu dokumentalnego o szwajcarskim artyście Alberto Giacomettim.

"Miejsce, w którym się zatrzymałam, było kiedyś starym sanatorium w bardzo popularnej okolicy, teraz są tam ogromne opuszczone hotele, a miejscowi mówią, że mieszkają w nich duchy. To rodzaj lokalej legendy i wierzeń - te duchy mają nawet imiona! - Ale kiedy jesteś głęboko w naturze lub w jakimś opuszczonym miejscu, twoja wyobraźnia zaczyna działać na innym poziomie. Zdecydowanie wydarzyły się rzeczy, które były może trochę niewygodne: tłuczenie szklanek i tym podobne".

Rani zaczęła wyobrażać sobie życie innych ludzi, wykorzystując nieuchwytne postacie duchów do zilustrowania swoich koncepcji. Na przykład "Dancing with Ghosts" bada idee nieobecności we własnym świecie, a "Hello" odnosi się do stanu granicznego między czuwaniem a snem, podczas gdy "Utrata" dotyka mistycznego pojawienia się samej muzyki, a "A Day in Never" natury czasu.


"Krawędź życia i śmierci" - podsumowuje Rani - "i to, co faktycznie dzieje się pomiędzy nimi: to było to, co naprawdę mnie interesowało. Nawet zaśpiewanie słowa "śmierć" było dla mnie szokiem. To takie dziwne słowo do wypowiedzenia na głos, a ludzie się go boją, co było dla mnie niezwykle interesujące. Większość piosenek prawdopodobnie nadal mówi o miłości i tym podobnych rzeczach, ale Ghosts to bardziej moje myślenie o konieczności zmierzenia się z jakimś końcem".

O ile debiutancka płyta Rani Esja była poświęcona wykorzystaniu jej głównego instrumentu, a na Home podjęła kroki w kierunku pełniejszego wyrażenia swojej sztuki, to Ghosts jest miejscem, w którym łączy swoje różnorodne zainteresowania na czymś, co można nawet uznać za jej pierwszy "prawdziwy" album. Czerpiąc z zamiłowania do różnych artystów, takich jak Enya, The Smile, James Blake i Pink Floyd - nie wspominając o podziwie dla jej gości - i przywołując delikatność Stiny Nordenstam, talent Keitha Jarretta, kunszt Kate Bush i dociekliwe skłonności Pink Floyd, łączy w sobie życiowe doświadczenie muzyczne w jednym cudownym, kosmicznym świecie. Przywitaj się zatem z czymś zupełnie niepodobnym do tego, co kiedykolwiek słyszałeś. Tak brzmi HANIA RANI.


źródło: FABRYKA ROZGŁOSU

Głęboko gdzieś w Krainie Cieni, pięć młodych metalowych głów aspiruje do rangi mistrzów w legendarnym dojo Kung Fu Temple Heights. Uzbrojeni w starożytne techniki, które poprzysięgli strzec przed klanem Cienia, kierują swoją siłę życiową na realizację swojego prawdziwego celu: Nowej Fali Tradycyjnego Kung Fu.

Dyspläcer to siła stali Kung Fu, której DNA jest połączeniem Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu i Power Metalu. Szybkie metalowe riffy ożywiają intensywność ich bitew Kung Fu, podczas gdy harmonizujące gitary i strzeliste wokale oddają ich determinację, a wszystko to zamyka się w odświeżającym brzmieniu metalu lat 80-tych.

Oto ich nowy album zatytułowany "Temple Heights"

źródło: Kostas Salomidis

Ukazał się „On Pain", dwunasty solowy album Lloyda Cole'a. Na płycie znalazło się osiem nowych utworów Cole'a, z których połowa powstała we współpracy z Neilem Clarkiem i Blairem Cowanem, członkami The Commotions. Album wyprodukowany przez Chrisa Merricka Hughesa został nagrany w studiu The Establishment, które znajduje się na poddaszu domu Lloyda w Massachusetts.

Lloyd Cole dzięki swojej działalności jako frontman Lloyd Cole and the Commotions oraz karierze solowej, zdobył pozycję jednego z najciekawszych autorów ery post-punkowej. Przeszedł kilka artystycznych przemian (od minimalizmu, przez styl inspirowany folk-rockiem, po elektronikę), a jego twórczość zawsze stała na wysokim poziomie. Lloyd Cole and the Commotions wydali trzy albumy studyjne, dwukrotnie wchodząc do Top 10 i Top 20 sprzedaży w Wielkiej Brytanii. Wszystkie albumy uzyskały status złotej płyty, a pięć z singli znalazło się na brytyjskiej liście Top 40.

Album „On Pain" ukazał się 23 czerwca.

źródło: MYSTIC PRODUCTION

Tegoroczna edycja CieszFanów Festiwal będzie wyjątkowa, również ze względu na tematy dotyczące kobiet. Jedną z unikatowych propozycji będzie Lucciola Ladies Rock Camp czyli warsztaty dla kobiet, na których pod okiem doświadczonych muzyczek opanują podstawy gry na instrumencie przez siebie wybranym, poczują jak pracuje się w zespole rockowym, przygotują kilka piosenek i w wielkim finale wystąpią na Scenie Alternatywnej CieszFanów Festiwal.

Nauczycielkami będą:

Julia Szostek – gitarzystka Rosa Vertov, jednego z najciekawszych postrockowych zespołów w Polsce. Jest także badaczką i antropolożką muzyki. W Luccioli i Karioce uczy już siedem lat.

Żaneta Seweryn – absolwentka perkusji Studiów Podyplomowych na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Jest muzykiem solistą w orkiestrze Opery Krakowskiej. Gra też w zespole Gabi Gang, a kiedyś bębniła w grupie Translola z Ewą Langer, pomysłodawczynią Luccioli.

Agata Bargiel – twórczyni Księżycowego Domu i strony MOC Głosu. Wokalistka, która o głosie wie prawie wszystko. Od kilkunastu lat zajmuje się treningiem głosu łącząc metody jogi, teatru fizycznego, elementów medytacji uważności, praktycznej emisji głosu oraz podstaw terapii głosem.

Joanna Kucharska – basistka, gitarzystka i wokalistka trójmiejskich zespołów Lonker See, Kiev Office. Joanna prowadzi też swój autorski projekt Black Mynah, a pod szyldem Sztukodzieło zajmuje się grafiką, animacją i poligrafią dla branży muzycznej.

Wśród nadesłanych zgłoszeń wybierzemy 16 Pań, które zaczną zajęcia już 12 sierpnia.

Kwestionariusz zgłoszeniowy i regulamin są dostępne pod adresem: http://lucciola.cieszfanow.pl/

Zgłaszać się można do 29 czerwca 2023

Organizatorką i pomysłodawczynią Lucciola Ladies Rock Camp jest Ewa Langer. Pod tym linkiem możecie znaleźć filmik zachęcający do udziału w warsztatach.

żródło: Leszek Gnoiński - rzecznik prasowy

Miło nam powitać na scenie KrushFest 2023 legendę z wielkiej trójki Polskiego Heavy Metalu - zespół Turbo (oficjalny profil zespołu) Zespół Turbo - ponad 40 lat legendy polskiego heavy metalu.

Grupa powstała w styczniu 1980 roku w Poznaniu, a niecałe cztery miesiące później (23 kwietnia) zagrała swój pierwszy koncert. Po udanym debiucie, Turbo zostało zaproszone przez organizatorów do wzięcia udziału w pierwszym festiwalu muzyki rockowej „Jarocin 80”.Od tamtego czasu zespół zagrał tysiące koncertów w Polsce, biorąc udział w wielu istotnych festiwalach rockowych i metalowych. Grupa kilkukrotnie wyjeżdżała koncertować poza granice ojczyzny, między innymi do Austrii, Czech, Irlandii, Niemiec, Rosji, Słowacji, Szwecji i Wielkiej Brytanii.

W trakcie swojej kariery zespół miał przyjemność grać na tej samej scenie między innymi z takimi wykonawcami jak: Hanoi Rocks, Pretty Maids, Helloween, Running Wild, Overkill, Kreator, Citron, Sepultura, Deep Purple, Uriah Heep.

Od początku działalności Turbo oscylowało w kierunku hard rockowym, z biegiem lat coraz bardziej udoskonalając styl w oparciu o kolejne metalowe trendy. Jednocześnie cały czas udawało się grupie zachować własny, charakterystyczny styl pozwalający kwalifikować zespół w gatunkach heavy i thrash metalu.

Twórczość zespołu wielokrotnie zdobywała uznanie krytyków i dziennikarzy. W muzycznych rankingach płyty Turbo otrzymywały tytuł „Płyty roku”, muzycy zajmowali pierwsze miejsca w branżowych plebiscytach, a grupa była nominowana do najbardziej prestiżowych nagród, w tym dwukrotnie do Fryderyków.

Formacja posiada w swoim dorobku sporo wydawnictw, w tym dwanaście albumów studyjnych. Już pierwsza płyta, zatytułowana „Dorosłe dzieci”, wydana w 1983 roku, stała się dużą sensacją, a to za sprawą bezkompromisowej energii i nowatorskich jak na tamte czasy aranżacji. Utwór tytułowy stał się nie tylko jednym z najważniejszych i największych przebojów początku lat 80- tych, ale i całej polskiej muzyki rockowej.

W 1986 roku Turbo wydało album „Kawaleria szatana”, który przez krytyków i fanów uważany jest za najlepszą i najważniejszą heavy metalową płytę lat 80-tych w Polsce.
Nowoczesne i bardzo profesjonalne brzmienie i aranżacje przyniosły zespołowi przewodnictwo w tym gatunku muzycznym na krajowym rynku.

Rok później Turbo wydało kolejny przełomowy krążek zatytułowany „Ostatni wojownik”. Ta propozycja zespołu, to ostre, thrash metalowe kompozycje, które utrwaliły wizerunek zespołu oraz pozwoliły na podpisanie kontraktu z niemiecką wytwórnią płytową Noise Records. Był to pierwszy z kilku albumów zespołu wydanych poza granicami Polski. Zespół otrzymał pozytywne opinie w zagranicznej prasie muzycznej, był często porównywany do startującej wówczas brazylijskiej Sepultury, a w recenzjach otrzymywał oceny podobne do takich sław jak Judas Priest czy Iron Maiden.

W kolejnych latach Turbo wydało kilka albumów, które podkreślały charakter zespołu, cieszyły się dobrymi opiniami i pozwoliły grupie utrwalić swoją pozycję na polskim rynku.
W międzyczasie nastąpiły zmiany personalne, a w 2007 roku do zespołu dołączył obecny wokalista, Tomasz Struszczyk. Zaowocowało to wydaniem w 2009 roku kolejnego dobrze
przyjętego albumu w klimacie klasycznego hard and heavy pt. „Strażnik światła”.

Pod koniec 2013 roku ukazała się jak dotąd ostatnia płyta studyjna grupy - „Piąty żywioł”. Od wielu lat Turbo intensywnie koncertuje. Rok 2019 formacja rozpoczęła mocnym akcentem - składającą się z czterech koncertów trasą po Polsce z legendarną grupą Uriah Heep.

Zespół pracuje nad nową płytą oraz planuje kontynuować świętowanie 40 rocznicy istnienia. Muzycy przygotowali przekrojowy program zawierający najważniejsze utwory zespołu. Będzie go można posłuchać na koncertach w dwóch odsłonach: elektrycznej lub akustycznej.

Planowanych jest też kilka niespodzianek.

źródło: KRUSHFEST

Dzięki BMG ukazał się specjalny box set Gary Moor’a “The Sanctuary Years” - kolekcja najmocniejszych i najbardziej emocjonalnych nagrań studyjnych artysty.

“The Sanctuary Years” to box set, który zawiera cztery wspaniałe albumy Gary Moore’a nagrane wczasach gdy współpracował on z prestiżową wytwórnią Sanctuary Records: “Different Beat”,“Back To The Blues”, “Scars” i “Power of The Blues”. Dołączone do nich książeczki okładkowe posiadają nowe teksty, napisane przez Dave’a Everley’a. Ponadto boxset zawiera album “Back To The Blues” w nowym mixie 5.1 oraz wybrane wywiady na płycie Blu-ray, a także: naklejki, plakat i
inne materiały kolekcjonerskie.

Gary Moore zawładnął świat rocka i bluesa dzięki swoim wirtuozerskim umiejętnościach gry na gitarze oraz głębokiemu, soulowo-bluesowemu głosowi. Sławę przyniosły mu takie hity jak ‘Parisienne Walkways’ czy ‘Still Got the Blues’, a także gra w zespole Thin Lizzy. Dyskografia solowa Moore’a liczy ponad dwadzieścia albumów. W latach ‘80tych Gary Moore dołączył do najwyższej hierarchii rocka, ale odrzucił to co uważał za puste w muzyce i powrócił do muzyki swojego serca - blues’a. Paradoksalnie właśnie dzięki temu odniósł największy komercyjny sukces wydając albumy solowe w latach 90tych i dwutysięcznych.

Poza prowadzeniem własnych zespołów, w trakcie swojej solowej kariery Gary Moore grał koncerty i nagrywał albumy z takimi artystami jak George Harrison, Jack Bruce, Ginger Baker, Greg Lake, BB King, Albert King, Albert Collins i wielu innych. Dzięki mieszaniu w swojej muzyce tego co najlepsze z rocka i bluesa stał się najbardziej wpływowym artystą Irlandii. Uważany jest za jednego z najlepszych gitarzystów świata i uhonorowany został zarówno przez markę Gibson, jak i Fender tworząc sygnowane przez niego modele gitar. Pierwszy album w box secie “The Sanctuary Years” to “A Different Beat”, który był 12 albumem solowym w karierze Gary’ego Moore’a, na którym artysta eksplorował nowe obszary bluesa i rocka. Oryginalnie wydany w 1999 roku, tu zawiera utwór dodatkowy: ‘Can’t Help Myself (E-Z Rollers Remix)’. Dwa lata później wydany został album “Back To The Blues”, na którym Gary wrócił do bluesa po kilku latach muzycznych eksperymentów i przyniósł mu 6.te miejsce na amerykańskiej liście US Blues. W box secie wzbogacony jest o trzy dodatkowe utwory: ‘Picture Of The Moon (Single Edit)’, ‘Cold Black Night (Live At VH1)’ i ‘Stormy Monday (Live At VH1)’.

Pierwotnie wydany w 2002 roku album “Scars” odcinał się od ówczesnej mody i przybliżył Gary’ego do zespołów których słuchał w czasach dojrzewania. “Scars był czymś co miało
przywrócić klimat lat 60’tych” powiedział Moore w 2003 roku. “Było w tym dużo stylu Hendrixa, jego Band Of Gypsys oraz tamtego stylu improwizacji”. Moore zatrudnił perkusistę Primal Scream Darrin’a Mooney’a, który zaimponował mu w trakcie nagrań do albumu “Back To The Blues” oraz basistę Skunk Anansie - Cass’a Lewis’a, tworząc swoje własne power trio.
Box set zamyka album Gary’ego z 2004 roku “Power Of The Blues”. Ten album potwierdzał prawdę o tym wybitnym artyście, że bez różnicy w którą stronę zaprowadzą go jego muzyczne poszukiwania to zawsze wróci on do jednego miejsca: bluesa. Na tym albumie do Gary’ego i Darrina Mooney’a dołączył basista Rainbow i Ozzy’ego Osbourne’a: Bob Daisley.


The Sanctuary Years CD Boxset lista utworów:

A Different Beat :
1. Go on Home
2. Lost in Your Love
3. Worry No More
4. Fire
5. Surrender
6. House Full of Blues
7. Bring My Baby Back
8. Can’t Help Myself
9. Fatboy
10. We Want Love
11. Can’t Help Myself (E-Z Rollers Remix)
12. Surrender (Edit) *Hidden track

Back To The Blues (*Bonus Material):
1. Enough Of The Blues
2. You Upset Me Baby
3. Cold Black Night
4. Stormy Monday
5. Ain’t Got You
6. Picture Of The Moon
7. Looking Back
8. The Prophet
9. How Many Lies
10. Drowning In Tears
11. Picture Of The Moon (Single Edit) *
12. Cold Black Night (Live At VH1) *
13. Stormy Monday (Live At VH1) *

Scars:
1. When The Sun Goes Down
2. Rectify
3. Wasn’t Born In Chicago
4. Stand Up
5. Just Can’t Let You Go
6. My Baby (She’s So Good To Me)
7. World Of Confusion
8. Ball And Chain
9. World Keep Turnin’ Round
10. Who Knows (What Tomorrow May Bring)?

Power Of The Blues:
1. Power Of The Blues
2. There’s A Hole
3. Tell Me Woman
4. I Can’t Quit You Baby
5. That’s Why I Play The Blues
6. Evil
7. Getaway Blues
8. Memory Pain
9. Can’t Find My Baby
10. Torn Inside
Blu Ray zawiera:
Back To The Blues 5.1 Mix (Edited Version) + wywiady

źródło: BMG