"Hot Thoughts", dziewiąty album w dorobku Spoon, to najodważniejsze i najbardziej pomysłowe brzmieniowo wydawnictwo w ich karierze. Z szacunkiem dla wcześniejszych dokonań, które zebrały pozytywne recenzje zarówno ze strony krytyków, jak i odbiorców, Spoon nie boi się wybierać nowych dróg. Na ‘Hot Thoughts’ nie brak melodii, które zapadają w pamięci. Jest to pierwszy album bez akustycznych gitar. Jednak także za sprawą innego podejścia do tekstów, zespół pokazuje, że teraz kroczy nową ścieżką muzycznych eksploracji. Wśród dziesięciu utworów, które znalazły się na ‘Hot Thoughts’, możemy znaleźć kalejdoskopowy utwór tytułowy, ciężko stąpający ‘Do I Have To Talk You Into It’, niesamowicie przebojowy ‘Can I Sit Next To You’, słodko-gorzki ‘I Ain’t The One’ oraz swingujący ‘Tear It Down’. A wszystko składa się na mniej apokaliptyczną wizję niż do tej pory, a bardziej – jak ujmuje to sam Britt Daniel – empatię dla obcych.
Bez wątpienia, wcześniejsze dzieła Daniela, perkusisty Jima Eno, basisty Roba Pope'a i klawiszowca Alexa Fischela, wyniosły zespół na wyżyny (od debiutanckiego ‘Telephono’ z 1996 roku, ‘A Series Of Sneak’s z 1998, Girls Can Tell’ z 2001, ‘'Kill The Moonlight’ z 2002, wznowionego niedawno z okazji dziesięciolecia ‘Gimme Fiction’ z 2005, po pozycje, które dotarły do TOP 10 w USA, jak ‘Ga Ga Ga Ga Ga’ (2007), ‘Transference’ (2010) i ‘They Want My Soul’ (2014)) jednak ‘Hot Thoughts’ otwiera śmiały, futurystyczny rozdział w historii Spoon.
Daniel już dawno temu znalazł się w panteonie genialnych rockowych kompozytorów, jednak wielowymiarowy kontekst ‘Hot Thoughts’ sprawia, że linia pomiędzy tym, co przystępne a eksperymentalne, przestała mieć znaczenie. To pop pokazany w formie wysokiej sztuki.
Tracklista:
1. Hot Thoughts
2. WhisperI’lllistentohearit
3. Do I Have To Talk You Into It
4. First Caress
5. Pink Up
6. Can I Sit Next To You
7. I Ain’t The One
8. Tear It Down
9. Shotgun
10. Us

 


W nagraniu płyty wzięli udział:

Britt Daniel – śpiew, gitara, klawisze, fortepian, instrumenty perkusyjne, bas

Jim Eno – perkusja, instrumenty perkusyjne, klawisze

Alex Fischel – klawisze, fortepian, gitara, instrumenty perkusyjne

Rob Pope – bas, instrumenty perkusyjne


Za produkcję, realizację i miks odpowiedzialni byli: Dave Fridmann i muzycy Spoon

Mastering przygotował Howie Weinberg,

Gościnnie w sesji udział wzięli:

Sara Hauser – śpiew (First Caress, Can I Sit Next To You, Tear It Down)

Blair Robbins – śpiew (First Caress, Can I Sit Next To You, Tear It Down)

Sharon Van Etten – śpiew (First Caress)

Stephen Patterson – dodatkowa perkusja (Pink Up)

Brad Shenfeld – darbuka i saksofon (Pink Up)

Sabrina Ellis – śpiew (Tear It Down)

sonicrecords.pl

Zapraszam do słuchania sobotniej audycji Rock Noc w Polskim Radiu Rzeszów, która rozpocznie się o godz. 22.00. Zagram z winyla płytę The Mission "The First Chapter", pojawi sie nowy album Depeche Mode oraz klasyka rocka. Po pólnocy koncert legendarnego Erica Burdona. Zapraszam Jerzy Szlachta

Lista utworów:
Metallica: Atlas Rise, Moth Into Flame, Dream No More
The Doors: Riders On The Storm
Dream Theater: A New Beginning
Depeche Mode: Poison Heart, So Much Love, Poorman
The Mission: Tomorrow Never Knows, Serpent's kiss, Over The Hills And far Away, Naked And Savage
Wojciech Hoffman: Journey To The End
Judas priest: Halls of Vahalla, Beginning Of The End
Yes: And You And I
Kruk: It Will Not Back

Eric Burdon & The Animals - Koncert: Boom Boom, When I Was Young, Factory Girl, Once Upon A Time, Devils's Slide, Heaven, The Night, My Secret Life, Tobacco Road

Po 30 latach, zespół AZYL P. powraca w nowym składzie z nową piosenką i słychać, że po tak długim czasie nadal są w znakomitej formie. „Co ja wiem” to żywiołowy, pełen dynamiki i nieokiełznanej energii utwór, to dojrzała muzyka, przemyślany aranż i dobry tekst.
Niewątpliwie „nowy” Azyl P. to wyjątkowa mieszanka rocka i popu, kontynuacja muzycznego stylu i jest to nadal muzyka oparta na emocjach. Fani zespołu długo musieli czekać na muzyczny powrót, ale chyba było warto?
Azyl P. to laureat Turnieju Młodych Talentów z roku 1983. Z finałowej dziesiątki wykonawców biorących udział w turnieju jury wyłoniło zwycięzców przyznając im równorzędne nagrody:

Azyl P. i Klaus Mitffoch, a nagrodą była sesja nagraniowa w studiu, gdzie Azyl P. nagrał dwa utwory. I właśnie tak to wszystko się zaczęło. „Mała Maggie”, „Chyba umieram”, „Och Lila” i „Kara śmierci” to największe przeboje zespołu. Jednak po kilku latach sukcesów Azyl P. zawiesił swoją działalność.

 

Przez cały ten czas muzycy byli aktywni, grali w innych zespołach, ale zawsze myśleli o reaktywacji składu.

Śmierć wokalisty, Andrzeja Siewierskiego wywarła na pozostałych muzykach wielki wpływ:

„To był dla nas ogromny wstrząs, ten utwór to pewnego rodzaju hołd który składamy nieżyjącemu Andrzejowi” - mówi basista Dariusz Grudzień.

„Co ja wiem” to piosenka w jego azylowym stylu”- dodaje perkusista Marcin Grochowalski.

wokal: Maciek Silski

gitary: Bartek Jończyk

gitara basowa: Darek Grudzień

perkusja: Marcin Grochowalski

 

Agencja Muzyczna Polskiego Radia

Dokładnie miesiąc przez premierą albumu „inFinite” zespół Deep Purple zaprezentował nowy klip promujący płytę. Video „All I Got Is You” można zobaczyć tutaj: https://youtu.be/HzavoVQhlOA   

Klip zawiera sceny z  97 minutowego filmu dokumentalnego „From Here To inFinite”, który doskonale pokazuje proces tworzenia i nagrywania nowego albumu Deep Purple.

Muzycy po raz pierwszy pozwolili, aby w trakcie pracy w studio obecne były kamery. Przez wiele lat nikt nie towarzyszył zespołowi podczas procesu powstawania i nagrywania płyt.

Film „From Here To inFinite” ukaże się na limitowanej wersji CD+DVD albumu „inFinite”.

Singiel „All I Got Is You” ukaże się 10 marca jako limitowane CD oraz limitowany 12-to calowy vinyl.

 

Lista utworów:

 

1. All I Got Is You (album version)

2. Simple Folk (a solo guitar improvisation by Steve Morse)

3. Above And Beyond (previously unreleased instrumental version)

4. Time For Bedlam (first take from the album recording)

5. Highway Star (previously unreleased live version)


MYSTIC PRODUCTION

Zapraszam do zapoznania się a galerią zdjęć działającej od 27 lat metalowej formacji Hetman. Zespół w grudniu ubiegłego roku wydał swój 13 album pt. Nie". Płyta została nagrana w składzie:

ROBERT TYC - WOKAL

JAREK HERTMANOWSKI- GITARY RYTM ,KLASYCZNA , SOLOWA

AREK MANIUK - INSTR KLAWISZOWE 

BOGUSŁAW BALCERAK - GITARA SOLOWA

ARTUR GRABOWSKI- BAS 

RAFAŁ POGORZELSKI - PERKUSJA


MARCIN GAŁKOWSKI - NOWY GITARZYSTA

Autor zdjęć: wmann

Niedawno obchodzili 30-lecie, jednak w ich przypadku nie ma mowy o odcinaniu kuponów. Każdy album to otwarcie kolejnego etapu, niezmiennie patrzą w przyszłość. Jak żartuje Wojciech Waglewski: „Postanowiliśmy jeszcze raz zrobić płytę, której nikt nie będzie chciał kupić…”. To założenie w przypadku wydanego w 2014 roku ostatniego albumu „Dobry wieczór” spowodowało skutek odwrotny – album uzyskał status Złotej Płyty, a piosenka „Gdybym” z udziałem azerskiego pieśniarza Alima Qasimova, długie tygodnie zajmowała pierwsze miejsce listy przebojów radiowej Trójki.  

Tym razem kluczem do nowej płyty jest czas i jego nieustanny upływ. Na nowym albumie Voo Voo znajdzie się zaledwie siedem, za to długich utworów, a każdy z nich będzie zatytułowany od kolejnych dni tygodnia. To wpłynie również na koncerty promujące nową płytę, a przecież  takie spotkania z muzyką tego zespołu mają swoją niepowtarzalną atmosferę.

„Każdy koncert będzie miał inną dramaturgię, bo będziemy zaczynać w poniedziałek od „Poniedziałku”, we wtorki od „Wtorku” itd. Lubię takie wyzwania, choć nie wiem, co z tego wyniknie.” – dodaje Waglewski.

Wojciech Waglewski jest kompozytorem i autorem wszystkich utworów na nowym albumie zespołu, który współtworzą: perkusista Michał Bryndal, basista Karim Martusewicz oraz saksofonista i wokalista Mateusz Pospieszalski. Płyta powstawała w grudniu 2016 i styczniu 2017 roku w Studiu S-4, a także w trójkowym Studiu im. Agnieszki Osieckiej. Za realizację dźwięku odpowiadał Jacek Gładkowski. Piotr „Emade” Waglewski materiał zmiksował i współpracował przy jego produkcji.

Agora

W 1987 roku zespół MARILLION po raz pierwszy odwiedził Polskę. Ze względu na ówczesną sytuację polityczną Europy - wizyta ta wspominana jest przez zespół, fanów i dziennikarzy - jako wizyta za tak zwaną "żelazną kurtyną". Wydawnictwo C2 ma zaszczyt zapowiedzieć niezwykłą publikację pod tytułem "Marillion. The Iron Curtain 1987", która premierę będzie miała w dniu 27 marca 2017 roku. To wyjątkowe wydawnictwo wspominające wizytę Marillion w Polsce - ukazuje się w formie starannie przygotowanego tzw. box'u (książka + liczne reprodukcje) i z pewnością jest nie lada gratką dla największych sympatyków zespołu.

Przypomnijmy. Zespół w 1987 roku przyjechał do Polski na zaproszenie państwowej instytucji PAGART. Muzycy zagrali u nas sześć wyprzedanych koncertów (GDAŃSK, POZNAŃ, ZABRZE), które miały przygotować grupę do wyruszenia w światowe tournée. Wizyta obfitowała w wiele niespodziewanych zdarzeń i pozostawiła po sobie trwały ślad. Z jednej strony - niesłabnącą sympatię polskich fanów, a z drugiej - żywe wspomnienia, które wciąż są chętnie przytaczane przez samych muzyków. Ich wypowiedzi są istotną częścią publikacji.

Szczegóły: http://www.theironcurtain1987.com/wp-content/uploads/2017/03/marillion-the-iron-curtain-1987-presspack.pdf

WYDAWNICTWO C2
SZTUKA - MUZYKA - FOTOGRAFIA

www.wydawnictwoc2.pl

Działająca od 2006 r. grupa Mallory Knox wyrosła na jeden z czołowych filarów brytyjskiej sceny alternatywnego rocka. Pochodzący z Cambridge zespół tworzą Mikey Chapman (wokal), Sam Douglas (gitara basowa & wokal), Joe Savins (gitara), James Gillett (gitara), Dave Rawling (perkusja). Ich nazwa nawiązuje do bohaterki kultowego filmu „Urodzeni Mordercy”, a w dorobku mają już dwa albumy: „Signals” i „Assymetry”.

Mallory Knox powracają z nowym studyjnym albumem – „Wired”. Grupa pozbyła się wcześniejszych ograniczeń, wynikających z braku doświadczenia, co pozwala im stać nowym głosem współczesnego pokolenia fanów rocka, rozdartego między poszukiwaniem recepty na szczęście a hedonizmem. Album „Wired” to swoisty dokument o odkrywaniu i redefiniowaniu czym jest zespół Mallory Knox.
Płyta ukaże się 10 marca i dostępna będzie na CD i winylu. Album promują single: „Giving It Up”, „Lucky Me” oraz najnowszy „Citalopram (Better Off Without You)”.

Tracklista:
1. Giving It Up
2. California
3. Wired
4. For You
5. Midnight
6. Citalopram (Better Off Without You)
7. Falling in Love
8. Lucky Me
9. Saviour
10. Come Back Around
11. Mother

Sony Music

Dziesiąty studyjny album  zespołu Maanam.  Wersja CD została wydana 3 marca 2001 roku. Na tym albumie grupa zastosowała po raz pierwszy komputery, loopy i sample, a w warstwie lirycznej Kora obok własnych tekstów sięgnęła również do poezji Mirona Białoszewskiego, Edwarda Cummingsa i Kamila Sipowicza. „Hotel Nirwana” to ostatni album studyjny zespołu nagrany w „złotym" składzie.

• Przywitanie nowego tysiąclecia -
• Wolno wolno płyną łodzie -
• Mandragora -
• Taczi Tacz -
• Piekło i niebo (Muszę pogodzić) -
• Jeszcze jeden pocałunek -
• Mama (Najprościej żyje się w marzeniach)

Warner Music Poland

INTERNAL QUIET to nowa jakość na muzycznej scenie rock-metal. Zespół, założony w Aleksandrowie Łódzkim  z inicjatywy kompozytora i gitarzysty Sławomira Papisa oraz basisty Andrzeja Kostrzewy, rozpoczął swoją działalność  w maju 2011, początkowo jako studyjny projekt o heavy metalowym zabarwieniu z naciskiem na oryginalność muzyczną i tworzenie tekstów o charakterze konceptualnym. Po kilku zmianach personalnych w 2015 roku wykrystalizował się skład w obecnej formule, będącej fuzją doświadczeń i umiejętności sześciu lokalnych muzyków: Sławomira Papisa (gitary prowadzące), Mateusza Stołowskiego (gitara basowa), Dawida Roźniakowskiego (instrumenty klawiszowe), Dominika Kalisza (gitara rytmiczna), perkusisty Radosława Jarzyny oraz wokalisty i frontmana Macieja "Rockera" Wróblewskiego.

Po serii udanych klubowych i festiwalowych koncertów w Polsce (‘Summer Dying Out Loud’, ‘Książ Rock Zone’, ‘Festiwal Pomieszajmy Języki’ oraz u boku m.in. takich grup jak TURBO, Hunter, Virgin Snatch, Mech, Riverside itd.)  z początkiem 2016 roku zespół wszedł do studia celem zarejestrowania materiału, którego końcowy efekt w postaci płyty ‘When The Rain Comes Down’ nawiązuje ściśle do złotej epoki w historii muzyki metalowej, jej klasycznych  i zarazem niebagatelnych riffów gitarowych oraz nieco progresywnego charakteru całości.

W swoich artystycznych poczynaniach INTERNAL QUIET od samego początku stawia tak na krajowy jak i na międzynarodowy kierunek działań oraz anglojęzyczną formę wypowiedzi. Jej fizyczny rezultat w postaci opusu ‘When The Rain Comes Down’ właśnie trafia na sklepowe półki, oferując słuchaczom oryginalną i zarazem sentymentalną podróż w rejony klasycznego heavy metalu, co przy doskonałych umiejętnościach i barwie głosu Macieja Wróblewskiego oraz wykwintnych riffach i solówkach Sławka Papisa czyni z ‘When The Rain Comes Down’ szczególnie atrakcyjny debiut i pozycję obowiązkową dla każdego fana muzyki o tym profilu.
Jesteśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni ogólnym nastrojem albumu oraz jakością brzmienia  i dźwięku, jaki udało nam się wypracować już na tak wczesnym etapie działalności i wspólnego tworzenia - twierdzi lider IQ, Sławek Papis. Wszystkie utwory stworzyliśmy i zarejestrowaliśmy na sprzęcie w pełni analogowym, w oparciu o szczere emocje, przy całkowitym skupieniu  i zaangażowaniu wszystkich w zespole. Ta sama filozofia odnosi się do całego albumu – naszego podejścia do samych nagrań, grafiki i oprawy albumu, wyboru właściwej osoby do masteringu i post produkcji... Dla mnie to w pewnym sensie cofnięcie do naszych korzeni, aby pokazać nam samym  i naszym słuchaczom dla jakich powodów kilka lat temu zakładaliśmy ten zespół. Odkryliśmy bowiem, że inspiracje, dzięki którym zdecydowaliśmy się wspólnie tworzyć na samym początku są wciąż te same i napędzają nas do dalszego tworzenia. Być może dopiero zaczynamy tą podróż, ale już zdążyliśmy zatoczyć koło poprzez ten właśnie istotny przekaz – pokazanie słuchaczom skąd jesteśmy i w co wierzymy!

“When The Rain Comes Down” to pierwsze studyjne wydawnictwo INTERNAL QUIET, pokazujące ten młody wciąż zespół od jak najlepszej strony kompozycyjno-brzmieniowo-aranżacyjno-wykonawczej, zmierzający bardzo udanie  w kierunku specyficznego charakteru i melodii w tradycji bliskiej heavy metalowych dokonań zespołów Iron Maiden, Stratovarius czy Pretty Maids, z domieszką progresu typowego dla amerykańskich przedstawicieli pokroju Queensrÿche, tudzież najbardziej hard rockowych hymnów AOR wykonywanych niegdyś przez Journey czy Toto.
 
Moim celem było utrzymanie wszystkich naturalnych cech procesu tworzenia, będących wynikiem łączenia się różnych stylów i nastrojów, przy uwzględnieniu moich dotychczasowych doświadczeń  i inspiracji. Wierzę, że udało się to scalić w jeden konsekwentny i spójny monolit, z zachowaniem wszystkich cech klasycznie metalowego rzemiosła – rozwija swoją wypowiedź Sławek Papis.
Płyta, poddana masteringowi u Grzegorza Piwkowskiego w osławionym studio High End Audio w Warszawie zawiera dziewięć szczególnie intrygujących i zróżnicowanych  utworów o spójnym charakterze i konceptualnej formie tekstowej, stwarzającej szerokie pole do interpretacji.

Tekstowo album opisuje bardzo szczery i szczególnie emocjonalny okres tak dla samego Zespołu, jak i przeżyć każdego człowieka - kontynuuje lider IQ. Nazwa ‘INTERNAL QUIET’ przyszła mi na myśl wiele lat temu, a zaczerpnąłem ją ze specyficznego stanu poczucia braku świadomości co do obrania właściwego kierunku działań w życiu codziennym i zawodowym, nadania ludzkim poczynaniom właściwego charakteru. To bardzo dziwny i częstokroć nie do końca pozytywny stan umysłu, z którego wyjście może być czasami bardzo trudne…. Aby odzyskać pełnię świadomości i pozytywny stosunek do rzeczywistości a w konsekwencji znaleźć się dalej w pożądanym punkcie konieczne jest często zresetowanie umysłu, pozostanie przez jakiś czas na uboczu, bycie jakby zawieszonym w próżni... Mocną stroną każdego człowieka (w tym również artysty) powinien być ten ‘wewnętrzny spokój’ niezbędny do w pełni świadomego tworzenia, rozumiany jako idealny stan ciszy umysłu, nie spowity troską, obawami, stresem czy też silnymi doznaniami emocjonalnymi.
 
‘When The Rain Comes Down’ to dźwiękowy efekt kilkuletniej pracy INTERNAL QUIET, naznaczonej wzlotami  i upadkami oraz zmianami w składzie zespołu. Opowiada o istotnych doznaniach, sytuacjach, znaczeniach  i zdarzeniach w życiu każdego z nas – uczuciach, marzeniach, emocjach, zwątpieniu, cierpieniu, agonii  i transcendencji. Ów ambitny i symboliczny przekaz - powiązany na płycie dźwiękiem spadającego deszczu - odzwierciedla powtarzalność procesów zachodzących w otaczającym nas świecie, równoznacznych z siłami natury  i cyklicznego charakteru jej interakcji, co przekłada się na ludzkie uczucia i zachowania.
 
Dzięki wszystkim tym elementom debiut grupy INTERNAL QUIET zachwyca od początku do końca, ukazując pełną gamę uczuć i emocji zespołu z Aleksandrowa. Na ‘When The Rain Comes Down’ próżno jest szukać jakichkolwiek wypełniaczy, a każdy utwór ma swój odrębny charakter przy jednoczesnym zachowaniu spójności i kompatybilności  z całością przekazu muzyczno-słownego ujętego w tradycyjnie metalowej formule. Ten materiał to heavy metalowe monstrum w pełni udowadniające, że Papis i załoga mają w sobie coś szczególnego, co umiejscawia ten zespół na starym i nowym terytorium w kategorii jakości oraz szczerości brzmienia i przekazu jak również wysokiego poziomu wykonawczego poszczególnych kompozycji. Efekt ten czyni z INTERNAL QUIET intrygującą propozycję dla tych wszystkich, którzy rozkochani w brzmieniu i tradycji metalu lat osiemdziesiątych jednocześnie wciąż poszukują cienia oryginalności w swej ulubionej stylistyce.
 
INTERNAL QUIET to również jedna z tych formacji, które koniecznie trzeba zobaczyć na żywo. Posiadająca już reputację doskonałego zespołu koncertowego, ta sensacyjna grupa dostarcza dziś prawdziwie energiczny  i dopracowany muzycznie show, będący perfekcyjnym ‘scenario’ dla frontmana Macieja ‘Rockera’ Wróblewskiego, który w sobie tylko znany sposób wie jak zawładnąć publiką swym intrygującym głosem oraz szczególną charyzmą na scenie.

IQ Management